Қазағым қайран елім менің қайран жұртым,
Не көрмедің сен, бәрінде рас өзің көрдің,
Баяғыда кедейіңді төріңе ау шығарсаң сен,
Қәзір кедейіңді сен, аулаңада жолатпайсың
Қазағым расында,кейде семен мақтанамын,
Жетістіктерің көп солардымен айта аламын,
Бірақта жетістіктеріңмен өзіңе қоса келген,
Өкінішті жағдайларыңмен,іштей қамығамын.
Қазағым жүрсің өз далаңда сен тентіректеп,
Монғолың жүр ғой,қазағымды бейлеп тастап,
Оралманбыз деп,өздерінше кеудесін көтеріп,
Қазағыма ау арман болған үкіметтің ақшасын,
Көшіп келіпте,алыпта жатырсын сомен қуанып.
Қазағым жүрсің,өз елінде,жерінде жат болып,
Өзгенің қуанышына сен,бұйырмаса да қуанып.
Өзбегің жүр даламда,тайраңдап сайран салып,
Қазағымның жерінде олар шат кулкіге оранып,
Қырыпта жатыр, өзбегім шетінен балтаменен,
Бұны көрген үкіметім, сен неге үн қатпайсың!
Үкіметіміз бұмен айналысар,сенің уақытты жоқ.
Қазағым қайран елім, менің қайран жұртым..
Тәуелсіз болып,армандаған,армаға жетің бүгін,
Көк байрағың, жарқырапта, желбіреп ілулі тұр,
Сыртыңнан бәрі мақатнышпенен,айталатындай!
Ал халқым үміттін үзбей, сенен жүр сарылып,
Өз жерінде,өзге елге құл болып тыйын санап,
Сол тыйыныңда,қызығында көреалмай халқым!
Өзінің адал енбеген, шетелден ала алмай жүр.
Әйтеуір күнін кешіп,ырылдаған кәрі қасқырдың,
Ырылдауменен халқым, үкіметіне үмітте артып.
Сол адал, еңбегіне үкіметім неге араласпайды,
Себебі үкіметіміз,аларын олардан алып алған,
Халқы үшін басында,ауыртыпта,қайтсін олар.
Ойланбайды да, артын ешқашан ойламайды,
Ақша ,атақ үшін халқын құр сөзбен алдайды,
Неге халқын алдаған үкіметтің ау адамдарын,
Неге соларды расымен,сотамайды сотарымыз.
Ақша жеген деп, неге түлмеге атандырмайды,
Кедейіміз ақша жесе,оларды рас қамайды ғой!
Кедей қазақ халқым, жетіскенінен жемейді ғой!
Төрт түлігі сай болмай,жетіспегенен жейді ғой!
Байымыз ақша жесе аямайды,молынан жейді,
Шетелге барыпта демалу үшін, көптен асайды,
Кезінде Аблязов сияқтылар жеп кетті емеспеді,
Қазақтың заңдарына соттарына да, бір түкіріп.
Неге солардын жырын да, созыпта жүрміз әлі?
Ертегі айтқандай немересіне ау, ақсақалымыз.
Неге соларды әкеп үкіметіміз,неге сотамайды,
Себебі олардың заңдары ау бізге тансық емес,
Біздің заңдарымыз ,оларға әміріде жүрмейді.
Соттың алдына қамалыпта, барсай бай баласы?
Қуанышпен шығады қуанып,шат маз күлкіменен.
Кедей баласы барса,амалсыздан соттың алдына?
Істегенін ісін емес,істемегенінде қосыпта алады,
Әділ соттымыз бүгіндері,біздің елде қайда екен.
Ауылда малмен жүрген, мынау сорлы қазағым.
Баласын министыр болса екен деп армандайды,
Оқытамын деп баласын,жалғыз атын сойғанымен,
Ертеңінде қалады екен, қазағым соған өзі өкініп...
Қазақтың адамдары топтарға олар,бөлінеді екен,
Министірдің шалқыған баласы,әке жолын басар.
Қойшының қой бақан баласы, рас малшы болар.
Осындай топтардан қазағым ау қашан арылады.
Кейбір ақындарымыз жүр,көшедегі жұрты сынап,
Олар өздерінің есебінше, өмірдегі білгіш сымақ,
Сол ақындар халықтын мыйын жеп қатырғанша?
Үкіметті сынамайма, білген өздерінің есебінше.
Кезінде үстелде қазақ жеп отырған қазы-қартаң,
Бүгіндері тілден ұшып барады сол арман болып,
Нарық экономикасына рас,көшкелі қазақ жұртым,
Қазыларын үйінде жемейді,базарда ау сатады.
Қазағым қайран елім менің, қайран жұртым.
Өгейлік көріп жүрсің,қазақ елім,өз жеріңнен,
Армандап жүрсің сен,халқым ау шыныменен,
Арабтар құсап,қашан өміріміз жайнайды деп,
Арабтардың астында аты жарған темір көлік,
Қазағымның астында, төрт аяқты ағаш көлік.
Осындай халімізбенен үкіметіміз мақтанады.
Экспоны саламыз деп жерге олар,жар салды,
Халқыңның мыйына эксполарыңыз,қайдан кірсін,
Нан табамыз деп жүргенде,қазағым тентіректеп.
Осындай күйде,қазақ жұртым өмір кешіп жатыр,
Таубе етіп,Таңірімнің барына,расымен шүкір етіп,
Үкіметім өзің патша,ханда, болдың қайран еліме,
Енді неге, түземейсің үмітерін артқан жұртымды.
Өлмесін деп,азын аулақ ақша беріп қоясын сен,
Тірі жүріп қайран жұртым бізден үміт күтсін деп.
Кезінде кетті емеспе еді, түзеймін талай жұртым,
Заманбек сыяқты ақырған мынау арыстандарым,
Жер қойнына беріп тапсырып оны, отырсың сен,
Білмегендей болып,өзінше сендер,оған қайғырып.
Төрде отырып өздерінше Төле би болғанша сендер,
Төреліктеріңді көрсетсеңдер жарар еді,жерге түсіп....