Ойламадың сен,ойласаң сағынар ең,
Жайлы жатқан жүрегімен сырласар ен,
Қазіргі ойларымды,күйімді,түсінетін,
Пенде жоқ қой,дал өзіңдей еркелеткен.
Ойламадын ойласан мен,мұңаймас ем,
Қайда кеткен,сендегі сезім деген.
Ал енді мен күйге еніп күзгі таудай,
Мен енді, теқ ақылдың сөзіне ерем.
Сағынбадың, сен мені сезіп тұрмын,
Жұбатпадың көңілімде жүр кезіп мұң.
Онсызда,мендегі мұңдарым аз еместі?
Қайдан ғана мен сені-ау?кезіктірдім.