Үмітенем

Үмітенем мендағы барінен үмітенем, 
Үмітерден шыға алмай,құрып денем, 
Әлсін-әлсін мендағы басып келем, 
Жүректегі үмітімді жағыпта келем. 
Жаяу жүріпте,жалғанда өтсемдағы, 
Ризамын өмірде,Аллам үміт берген. 
Болашақтанда емеспін күдіктенген, 
Құлап жатсам,мен тұруға үмітенем, 
Тонып тұрыпта бақытсыздық суығына? 
Тонбағандай боп,өмірден үмітенем, 
Жандар барма? қызыққа желікпеген, 
Жүйріктерді үйретімде үйренбеген, 
Өмірдің қанша асуына,төзіп бердім, 
Енді осындай асуларданда үмітенем. 
Жұрт көрген қызықтардан үмітенем,
Көрсем деп,қызықтарды жүріп келем! 
Сол қызықтарды көрмей,жүрсемдағы, 
Соны көрген,жұртардан сұрап келем! 
Тауға шықсам деп едім қыратпенен, 
Құстай ұшып қалықтауғада үмітенем! 
Надандардан алыстапта кетсемдағы, 
Келеді-ау?артымнан қуып күдікпенен. 
Үмітенем барінен мендағы.үмітенем, 
Жастығым өтіп барады-ау?күдікпенен, 
Қанша құлатып,жылатсам өмір деген, 
Мен сол өмірден арқашан үмітенем.....