Күн мен таң боп,атамын,
Ай боп түн мен,батамын
Жаркылдап мынау аспанда,
Жұлдыздай сөніп барамын.
Кеткелі мынау хабарсыз?
Хабарынды күтіп жатамын!
Аялап та,мынау ақ таңды,
Көк бұлтан асып барамын,
Келеді сейрепте қатарым!
Досты да,мынау дұшпанды,
Айыралмай менде қажыдым.
Жұлдызды санап жатамын!
Шегіне де,жету арманым!
Ақын жанмын да мазасыз,
Кеткелі көктем хабарсыз.
Жыл құсын мынау тосатын,
Өленім де жатыр,тізіліп.
Сарғайтып,сарылтып күз,
Күзгеде өкпелі жүрегім,
Қыстыда құштым амалсыз.
Ақ матағада,дала оранып,
Қыста-ау?келді долданып,
Тағдырға мынау бағынып,
Әр істіңде күтім ақырын.
Дейде алмаспын қатырдым,
Жай басып ақырын келемін,
Ауылдын таза көк шөбінде?
Өленім жүр ғой өртеніп,
Қағазбен бірге жазылып...
Нуртас Абилов Болатұлы
