Ақын ешқашан жыламайды,
Жүрегі жалғысырап жыласада.
Ақын ешқашан мұңаймайды,
Баянсыз махаббатты қыйнасада.
Ақын ешқашан ренжімейді,
Біреулер оған сын айтсада.
Ақын ешқашан ойнамайды,
Барлықтары омен ойнасада.
Ақын ешқашан жыламайды,
Көтереді тағдыр қыйындығын.
Көтереді расымен бар нарсені,
Өйткені ақын болып жаралғанда.