Бейтаныс қыз, автобуста кездескен,
Ұйықтап жатың, ештеңені сезбестен,
Қасыңа барып, ояталмадым әтең-ай!
Шыр айналдым жүзіңді көріп көрікті.
Көріктісің, жаның нәзік мін тартпаған,
Бойыңда бір күш бар, өзіңе тартқан,
Жарықтық автобуст тенселіп кетсе де?
Неге оянбайды мына сұлуым ұйқыдан.
Ұйықтап жатыр ғой бейне бір тосқан,
Хамзадасын мәнгі ол күткен жандай!
Оянды ол,жаны таза,нәзік бір гүлдей!
Аялдамасын келгенін, іші сезгендей,
Шіркін-ай! мендегі сезімді сезсе ғой!
Айтпай-ақ жанарымнан ұқса мына мені?
Аялдама сезімнің мекені ме айыратын!
Көңілімдегі жанарымды мені ұқпастан,
Түсіп қалдың ештеңені сен сезбестен.
Бір ақының сезімін мәнгі жаулап ап...
Жүректе жалын оттай болып жанасың.
Бар әлемнің сұлулығын өзіңе жыйып ап!
Бейтаныс сұлуым қайда кетіп барасың.
Өмір-өзен арнасынан ол ау? жаңылмас,
Әсем жүзің басқа ешкімнен табылмас..
Сен мінетін, тағы автобустың уақыттын,
Тағы кімдер біледі екен, сені қарындас...