Сезім бердің,сен маған төзімде бердің,
Сені ойлаумен,тан атқанша көз ілмедім,
Көрініп те,сен маған,мені өзгертіңде?
Ал сен,өзің тейтейде жаным өзгермедің.
Сағындырдын ғой!сен мені сағындырдың,
Сағындырып та,өзіңе сен жалындырдың,
Жағаға кепте сен үшін жалынды ұрдым!
Себелеп,нөсер сезімдер жауған кезде?
Сағыныштан қол шатырда жамылдырдың.
Сағыныштанда,сат сайын сағындырдың,
Саған қуаныш,бұл сағыныш маған мұң.
Толқындай болып,мен саған ағыламын!
Жартас болып,толқындарға соғыламын,
Толқындардан да,өтеде алмай асыламын,
Жартас болып,мен жағанда тұрсам дағы,
Журектегі сағынышты суға толтырамын.
Сол толқынменде мендағы тілдесемін,
Сағынышымды толқып,басшы деп үндесемін.
Сағынамын деймін,мен сені сағынамын,
Саған деген сағынышым тағыда-ау?мұң,
Жетегіңде жүрмесемде көлең кең боп!
Мен өзіңе тағыда еріксіз бағынамын!
Себебі жай емес,мен сені сағынамын....