Қаншама болды түсімен сен енесің,
Хат жазамын, еріксізден қыйналып,
Ішімдегі,жан-сырымды мен шығарып,
Отырамын кәрі ағашқа сырымды айтып.
Сен емесің ғой, күнім барлығына кінәлі,
Мен деген ғашықтықпен жүрмін-әлі!
Сені мүлдем рас, ұмыту мүмкін емес,
Сағыныштан жүргенде, ғашық болып.
Себепкерсің осы соңғы хатты жазудың.
Сені білмеймін,мен жазуға қолым бармай!
Ызамен тұрып жаздым міне ақ параққа...
Сыңғыр күлкіңді, қылығыңды сағындым,
Қызарып тұрып,ұялған сәтеріңді сағындым,
Артыңнан ұзақ, қарапта тұрып мендағы?
Қайта сені,көрмесімді мен әтең білмедім....
Айта берсем, жырымда бітпейтін от-жалын,
Сені ұмыту жарық жалғанда мүмкін емес
Қазіргі танда, жалындаған оттын барі елес,
Сені ұмыттыра көршідеп мен өзім Құдайға?
Ақылымнан да, алжастыруды мен сұрадым.
Мына сүрет, қалсын мендегі бағалы заттай!
Жырта алмаймын, соныда ұқшы қарағым.
Кешір мені! сені мұңайтпауды мына мен,
Ен бірінші мақсаттым ғой, деп санап едім,
Енді бәрі кеш рас, өткен күнің жанарында?
Қалды емеспе,мен сүйген,күткен,армандар.
Хаттарыңды тағатсыз,күтіп жүрмін содан бері,
Сағынған кеудем,сағыныш болған шақтарда?
Дамылдап мен,отыра алмай жүрмін бақтарда?
Сенің айтқан бір сөздеріңе,мен әттең сенбедім.
Енді қайтып біз өмірде, жолықпаймыз дегенде,
Өкініштен ол,іштей жылапта жіберді жүрегім.
Сен бөтенсің,танымаймын,енді жат адамсың,
Өзгемен жүрсің сен, өзгеріпте сен шаттанып,
Қуаныштан,мендегі сезім дегенді отқа тығып.
Мейлі өттер күндерім, қайғыменен сырласқан.
Жүрегімде жазылар, қайғыменен достасқан.
Сүйемін сені деп,алдыңда барып ақталғаным.
Өзіңсіз күнім бір сағатта мен, тұралмағаным,
Ақ қағазға,жазған мынау сағыныш мұңымды?
Сағынған мұңды,рас,енді жүрек қана түсінер.
Өмір сүрем ғой мен, жүректің әтең күшімен,
Мен бейбақпын, бақыттын тосқан-ау кемеде?
Көрмедім мен, өмір ағызып әкеген кемемді...
Ерекше болып, ашық атқан бүгінгі таңымда?
Саған деп, өсірген раушан гүлім солыпты,
Біз екеуміз ғана қыдыратын асем бақшада?
Барлық жандар, кездесетін де, болыпты да,
Біз екеуміз ғана отыратын,орындықта қазір,
Өзгелер отырыпта, сыр шертетін болыпты.
Көз жанарымнан тамшылаған тәтті мұңым,
Татті мұңым, менің саған деген сезімім.
Бөтелкеге салып,осы мұңлы хатымды мен....
Лақтырып жібердім мен,теңіздің ортасына?
Қоштасамын ғой,мен дағы сенен арылып,
Бұл күндердімді, санамнан мен өшіріп,
Екеумізден қалған,мынау мұңлы естелік,
Саябақта қыдырып жүр ғой,елес болып......