Товары
Қадірімді біл
Қатыгез болған ажалдан хабар келсе,
Кеудемдегі жүрегімді жұлыпта таста.
Мен сені сүймеймін деп шаман кесе,
Жазып қойшы сен моламдағы көктасқа.
Сен үшін күнім жоқ қой бір ақ тыйын,
Менің жүрегім өледі ғой қаламгерше,
Сенің жүрегің өледі ештене сезбестен.
Сені сүймеймін дейсің ғой бірақ кейін,
Молама сен келмей көрші шамаң келсе.
Ақын жандардың барлығы өлген кезде,
Өз сүйгені жүрегіменен тұншықпайма?
Төрт қабырғалы моламды көрген кезде,
Жыламай көр жанарыңнан жас шығармай.
Шамаң келсе басқамен жүр құлап күліп,
Жабықанда жаным моламның басына кел.
Қабірімнің басында жалғыз жылап тұрып,
Мен сүйген сәтерімді сен еске алмай көр!!
Көңілімді бұл кундері қайғы күдік басты,
Сенімсіздіктер жаныма-ау жолдас болды.
Қасқайып тұрған үн қатпаған көктасымды,
Шамаң келсе жібітіп қайта сүйгізіпте көр.
Тағдыр осындай қасіретті саған сыйға берсе,
Түсініп білерсің мына адал таза...
Айталмадым
Бар адамға өтімдісің, сен сөйлесең,
Баянсыз да секілдісің-ау?кейде сен.
Сені көру еді менің жалғыз арманым,
Іздеп келем, іздеп келем талмадым.
Іздеп келем,әлі күнге мен жолдамын.
Тым құрыса, қонағым да болмадың.
Келіп кеткенде сәлемді де бермедің.
Айтшы маған,қай биікте жүрсің сен?
Жерге түспей асқақтатқан кім сені? Шынымен- ақ, мен әліде түсінбеймін, ...
Сен хабарсыз жүрсің
Сен хабарсыз жүрсің ау көптен бері,
Қайта келді құстардын бәрі көктеміне.
Сенің жаның мұңлы күздің әніменен,
Жапырақпенен бірге ұшып кеткеніме?
Мұң көтеріп жүрмін мен туғанымнан,
Қайғымда кетпейтін болды санамнан.
Мына жерді азаптап жүрем ылғыйда,
Жалғыздықтан жаным әтең жабығып.
Санама мен барлық үмітті жыйып ап!
Қараймын мен жалғыз мынау суретіңе.
Ғашықпын,жұбатшы мына пендеңді...
Мен жыр жазайын саған деп параққа?
Сен болсаң ән шырқашы бұлбұлдарша?
Жұбатып жанды жүрейік осылай өзімізді.
Әдемісің сен, сені аңсадым армандадым,
Арманыма жеталмасамда қол созамын,
Бақыттымын дегенменен бақытсызбын.
Махаббатқа өкпем жоқ сірә тағдырым.
Шақырады мені, сарғайған күздің бағы?
Ғайып болып кетпепті мұңдардың бәрі?!
Бір бірлеп құанышты сәтерім өліп жатыр,
Сағыныштан сарғайған мұңлы күздің бағы?
Сен деп жыйнадым сезімнің дала гүлін,
Сен деп санадым күн...
Тағы күтем
Жыр жазып, саған арнап өрнектедім,
Жүрегім ауыр, сағыныштан селт етті,
Кетіріп жүрмін басқаларға берекемді,
Көп күтім сенен келер телефон үнді.
Телефон деген жанды алып күтіреді,
Ондайда таңда атпайды кеш кірмейді.
Телефон шалуды ұмытың сен бәлкім,
Әлде сен,ұмытыңба менін нөмерімді.
Телефоным таңертең шырылдамады,
Бәлкім түсте шырылдар деп кыялдадым.
Түс кетті кеште болды жаным аласұрып,
Аядай төрт бөлмеге қалдым ау қамалып.
Түн болды,ұйқым қашты мүлдем менен,
Осындай күнде әуре күнде бір күтемін,
Атыңды шақырып қайталап түн ішінде,
Мен байғұс құс емеспін ғой пендемін.
Осылай күндер өтті тосумен қаншалаған,
Күн санап өршіп барады дертім мынау....
Бейтаныс жан
Бейтаныс қыз, автобуста кездескен,
Ұйықтап жатың, ештеңені сезбестен,
Қасыңа барып, ояталмадым әтең-ай!
Шыр айналдым жүзіңді көріп көрікті.
Көріктісің, жаның нәзік мін тартпаған,
Бойыңда бір күш бар, өзіңе тартқан,
Жарықтық автобуст тенселіп кетсе де?
Неге оянбайды мына сұлуым ұйқыдан.
Ұйықтап жатыр ғой бейне бір тосқан,
Хамзадасын мәнгі ол күткен жандай!
Оянды ол,жаны таза,нәзік бір гүлдей!
Аялдамасын келгенін, іші сезгендей,
Шіркін-ай! мендегі сезімді сезсе ғой!
Айтпай-ақ жанарымнан ұқса мына мені?
Аялдама сезімнің мекені ме айыратын!
Көңілімдегі жанарымды мені ұқпастан,
Түсіп қалдың ештеңені сен сезбестен.
Бір ақының сезімін мәнгі жаулап ап...
Жүректе жалын оттай болып жанасың.
Бар әлемнің сұлулығын өзіңе жыйып ап!
Бейтаныс сұлуым қайда кетіп барасың.
Өмір-өзен арнасынан ол ау? жаңылмас,
Әсем жүзің басқа ешкімнен табылмас..
Сен мінетін, тағы...
Неге адамдар
Неге адамдар түсінбейді бір бірін,
Неге айтпайды көңілдегі кірбіңін.
Неге адамдар болады екен қатігез,
Ешпір пендеге аяушылықта танытпай.
Неге кейбір жан,тұңғыйыққа батады,
Мансап атақ үшін бар бақытын сатады.
Неге адамдар бір бірлеріне азар боп,
Болашақ өміріне,балта шауып жатады.
Неге адамдар шаршайды екен өмірден,
Қажып бітіп өмірден қашады екен алысқа.
Біреу жеңісті бар бақытына баласа?
Біреу сол баққа жеңіл көзбен қарайды.
Ей өмірім
Ей өмірім мен саған өкпелімін,
Жанымды қыйнайсың текке менің.
Жүрегімнің жартысы басқа жанда,
Сондықтан жүрегімді жек көремін.
Ей өмір мен семен әлі күресемін,
Бітсе дағы денемдегі күшім менің.
Аспаныңнан жауыныңды төксен дағы,
Бәрібір мен байғұс-ау?гүлдемеймін.
Ей өмір мен неге рас бақытсызбын.
Қасымда жүргендермен санаспаймын.
Кейде өзім тенізше толқыймын кеп,
Арнама сыймайтын жартасқа ұрам кеп.
Ей өмірім төгіліп жатыр тамшыларым,
Кім саған сылайды екен жан шуағын.
Өкінішпен өмірім менің өтіп жатыр,
Мен неге осынша өмірден камығамын.
Ей өмірім сауалдарым көп сұрақтарым,
Жауабын бермей жүрегімді жылатқансың,
Қыймайсын неге маған бір бақытыңды,
Неге өкпелетесің назік жанымды тек.
Ей өмірім неге сонша мен күрсінемін,
Күрсінемін жанымнан шықсын мұңым.
Ақын жандар бақытты бола алмайтынын,
Мына жұртым осыны мәнгі білсін деймін.
Айданам
Айдана жан жүрегімді жаулаған,
Өзіңсің ғой жүрегіме от салған.
Жан тәніңе он бойыңа ғашықпын,
Сенші маған жүректегі сезімге?
Махабатпен жас жанымды арбашы,
Сүймесенде сүйемін деп алдашы.
Мені көрсең назарыңды аудармай,
Дым білмегендей жанымнан өтпеші.
Келбетісің жан дүниеңе ғашықпын,
Мінезіңе айтқан сөзіңе ғашықпын.
Бет бейнеңді бір көруге аңсаймын,
Әтең,жақын емес арамыз қашық тым.
Әлі жүрмін өзіңді жаным іздеумен,
Қыялдап армандап үмітімді үзбеумен.
Түн ұйықтамай келбетіңді еске алып,
Ең болмаса көрініп кет көзіме сен.
Қателік менен өзіңді құлап сүйгенім,
Жүрегімді махаббат отына күйдірдім,
Қателік менен саған арнап жыр жазып,
Өзің жайлы санамнан мен өшірмегенім.
Жылы даусың пәк жанымды тербеткен
Жарқын жүзің жүрегіме жыр көктем,
Құстар қайтып мекеніне олар оралса,
Мен сүйген жан оралмайды неге бүгін.
Мұңлы сырым бар айдай тұнық көзімде?
Жылы...
Бұл көктемнен не күтіп едім
Бұл көктемнен не күтіп ем..
Сені ме?Мұң жылатты көзімді,
Айтар едім тәті бір сезімді,
Өткенің құшағында қалды Қысым
Жауратып тондырған мына мені.
Жалғыздықта көп күттім ғой...
Нені күтім не берді маған бұл көктем,
Жалғыздық жанымды қыйнады текке менің,
Бір жылулықты ансап жүрген жанымды,
Кімдер білсін,кімдер оқын оны ұқсын,
Нені күтім бәрі,өшті емеспе бар үмітім
Ұрланып ойларым,тағыда әкетті санамды,
Қайда барып жұбатам,жалғыздық жанымды.
Бұл көктемнен күткенім менің көп болған,
Ал қазір ше,талдырып тұрмын құр жанарды.
Тағы да сол, жүрмін амалсыздықтан ақыры,
Тағдырымды бөлшектеп алды, тағы қолдағы,
Өкпелімін өмірге сонғы кезі мен деген,
Арпалысып жүрмін мендегі аяусыз көктемен,
Мені қойшы, шыдаймын ғой,мен шыдаймын,
Жанардағы үмітімді жылатпаса болғаны..
Тағдырым шығар
Тағдырым шығар...
Өмір бізге жасап жүрген жалғандығын,
Жалған армадарға сеніп жүргендігім,
Қатыгезсің,бәлкім мына өмір дегенім,
Сүйгеніме қол жеткізбей қалғандығым...
Тағдырым шығар...
Мен сені,қарағым-ай,сүйіп жургенім,
Сендегі сезімге басымды игендігім,
Білемісің,сол бір сезім мөлдір дейтін
Соңы жоқ, бетпейді мен үшін бүгін...
Тағдырым шығар...
Шыдау үшін маған берген күш,қарағым,
Қайтем енді,саған қарай ұшса бағым,
Менің сені ұнатуым амалым қанша?
Сен ешкімге,ешкашан да ұқсатпадым
Қыйналсам да сосын қабақ шытпағаным.
Тағдыр шығар,расымен де,сағындырып,
Бүгін тағы қарсы алдымнан мұңнын бәрін
Тағдырым шығар...
Сезім деген бәлекет соңымнан калмайды
Жүрегиме жара салып, сезім корлайды
Маған емес,өзгеге серік болып каларынды,
Кім білген тағдырдың жазғаны окымаса?
Сеніменен,ақымақпын гой мен кезіккенім
Тағдырым шығар...
Жүрегіңің сенің маган,күнім,сенбейтіні.
Сорлы үміттің сонда ешкашан өлмейтіні,
Тағдырым шығар,рас тагдырым болар
Сенімен қоштаскым менің келмейтіні....
Мен сені іздеп жүрмін!
Мен сені іздеп жүрмін көшеденде,
Көп болды есім кеткен осы жанға?
Неге екенін білмеймін оны көрсем,
Тулаған жүрегім кеудемде жарадыда.
Мен сені іздеп жүрмін даладан да?
Із тастап кетті ме деп, аппақ қарға!
Алайда қар үстінде өз іздерім көп,
Шынымен сенің іздеріңді таба алмай?
Сандалып жүрмін жалғыз аппақ қарда.
Мен сені іздеп жүрмін теңізден де.
Толқынмен тірестім демім үзілгенде,
Шыдамым менің осыған жетті міне,
Неге екеуміз ұқсамаймыз егіздерге?
Мен сені іздеп жүрмін қыр белестен,
Жұлып ап жусан түбін іргемде өскен,
Умаждап алақанға салып иіскейін кеп,
Шықандай ұмытылып бәріден естен.
Мен сені іздеп жүрмін қалалардан,
Қол бұлғап, алдымнан шықпағанда,
Жанымнын құлазығанын ұға алам ба?
Өзіңсіз пайдасы жоқ жалғандардан,
Жалғандықты көніліме ұқтырдым кеп!
Мен сені іздей берем, іздейде берем,
Жанарымдағы үмітімді үзбеймін мен,
Күбірлеп оңашада...
Бейтаныс ару
Қуанышты емес,кеудемде әліде мұң,
Неге мұңнан арылмаймын мен бір күн.
Бақытсызбын сірә,өмірде шыныменен
Бақытсыз бір жан өмірде сізді ойлап,
Жыр жазып ұйықысыз,шықты түніменен.
Үмітімді таңғы тағы, жұлдызша сөндіріп,
Кірпігіме сансыз көз жасымды толтырып,
Арпалыстым жалғыз мендегі жүрекпенен,
Сірә менен мықты ғой рас,менің жүрегім,
Бұны көтерген,бақытсызбын шыныменен.
Өз өзімен жалғыздықта жаным сөйлесіп,
Ішім дауыл сыртым әтең жайдарлы көктем.
Тыныш жатқан қайран жүрегімді тулатып,
Бейтаныс жан, ұрлап кетің асем жүректі,
Сезімнің тартып жүрмін ащы азаптарын,
Сенсіз күндерім боста екен, қазірде мұң,
Саусақтарым ақ параққыда шыймайлап,
Сүйіп алып тағыда міне саған хат жаздым.
Сағындым ана
Анашым мен рас бәріненде шаршадым!
Көзіме түскен, әр нәрсені мен ансадым,
Жылатпай мені,жұбатыпта жүруші едіңіз,
Ал қазір жұбатшы мені деумен ансадым.
Көзімнен жас емес,жүректен тамсада мұң,
Сізді ойлаймын ана,жалғыздықта күрсініп.
Тас емес қой,мендегі мынау жүрек деген,
Нәзіктіктен жаратылған ол, жырта салсаң.
Жұбатшы ана мені, құлыным барым деп,
Ешқашанда жалғыз сені тастамаймын деп.
Қателіктер кетті өзімнен рас,мойындаймын.
Өмір қайта келмейді, шарам барма менің.
Кешірші анашым, сағынамын мен өзіңді?
Сағынудан мұңайып өзіңе жырда жазам.
Құрғыр қу өмір мені неге ағызып акеті екен,
Мейірімсіздіктен де, жаралған жас қалаға?
Мейірім тапай,жәутеңдеп қала кезіп жүрмін,
Танымайтын, белгісізде катігез бір әлемде!
Тым бейікке ұмтылыппында құлшыныппын,
Соңында жалғыздықта,қалада сандалыпын,
Бәлкім ақын емес қой, надан болған ұлыңыз,
Сізді сағынуға хақым жоқ...
Мұңаймашы
Мұңаймашы төзе білші, бәрін көрші,
Жалғанда жалғыз өзіңді жылатпашы,
Бақытты боларсын рас ау әліде сен,
Шындықпен түзу жолдан жаныспашы.
Өзіңді жепте көңіліңді сен,түсірмеші,
Үмітіңді бейік құздан сен құлатпашы,
Өмірде қазір жеңілдің,ертен жеңесің,
Осы емеспе өмірдің жазылған заңдары.
Қайдағы жігіт үшін өзегіңді талдырып,
Кейін бұлай ешкімді де,сүймеймін деп,
Алдағы өміріңді ешқашан болжамашы.
Несіне уайым шегесің сен шар құрып.
Қарамадыма саған,бірақ сілте қолыңды?
Өмірде табылады басқа де сені сүйетін.
Арсыздықтың бейік шыңында самғайтын,
Небір жандар бар ғой,аруларды алдайтын.
Қызығына тоймайтын бұндай надан адам,
Қалай жер басып жүреді екен шыныменен.
Болмасыншы махаббаттын жалған болып,
Өмір сүрші өзіңде,шындықпен адал болып,
Шынайы сүйіктің өмірде,саған кезігер сенің,
Көптен сен күтен, орындалған армандай!!!!!
Ақыл айтшы
Ақыл айтшы,мен қалай өмір сүрейін,
Жүректе қайғым барда қалай күлейін.
Жүрегімді жұбататында пенде таппай,
Жүргенде өтірік қалай,өмірде күлейін.
Мен дертімді қалайша жасыра алам,
Ауыр күнді жастық шақ берді маған.
Неге күнім ауыр күнді сыласанда сен.
Соның шығар жолын ашпай кетесің сен.
Біздің махабатымыз ұзаққа созылмады,
Мен сүйгенмен,сүйгеніме қосылмадым.
Кеше ғана қыдырған саябағымыз бүгін?
Неге мұңлы болып тұр адам танымастай,
Сол саябаққа бүгінде жейі барамын мен,
Жабырқап көнілім, құлазыған сәтерімде...
Армандаған аруым
Түсіме кіресің неге сен,,
Ұйқымды неге ұрлайсың,
Арманымсың еді енселі,
Өнімде бірақ жоқсын сен.
Іздеумен жүрмін мен сені,
Өтсе де күндерім іздеумен.
Жолықсан деймін сен маған,
Мен жүрген әдемі жолдардан.
Мазамды жейі менің алсың,
Рұқсатсыз түсімме кіріп сен.
Аясаншы Құдайым пенденді,
Тым болмаса өмірде бір рет,
Түсімде емес өнімде көрейін..
Күтем сізді
Сізді ғой, күнім күтіп сағына,
Жүрмін ғой, менде сарылып,
Кеудемде болса, бір жүрек,
Жүр ғой, өзіңе олда табынып.
Жанарымды жасқа толтырып,
Беймәлім кештерде ұйықысыз,
Күте берем,асыға сені бәрібір,
Сонғы менің демім қалғанша,
Тамшыға айналып жаңбырдың,
Көк бұлтан, асып самғап жүр.
Жалғыздықпененде достасып,
Жалғанменен жүрек қастасып,
Біреулердің қалып сөздеріне,
Күтіпте келем өмірде сізді мен,
Сағынып, әлім құрып біткенше,
Сағыныштан мұңлы да түсімде,
Жүз көремін амалсыз бейнеңді.
Күнде жүрген жолға қарайлап,
Қалама деп сен маған жолығып.
Жалтақтап жүрмін жан жағыма?
Жалғыздықпен жүрегім күресіп.
Күтемін асыға санам,сарылтып
Күтемін әбден жарық жалғанда?
Соңғы менің демім қалғанша...
Жүректегі сезімдермен ойланып,
Төрт бөлмеге қалдым қамалып.
Күтемін шықан таңғы бұлтардан,
Санасынан бұлтардың шығар деп,
Жаратқаным өзіңіз қолдашы...
Үкіметіме айтарым
Қазағым қайран елім менің қайран жұртым,
Не көрмедің сен, бәрінде рас өзің көрдің,
Баяғыда кедейіңді төріңе ау шығарсаң сен,
Қәзір кедейіңді сен, аулаңада жолатпайсың
Қазағым расында,кейде семен мақтанамын,
Жетістіктерің көп солардымен айта аламын,
Бірақта жетістіктеріңмен өзіңе қоса келген,
Өкінішті жағдайларыңмен,іштей қамығамын.
Қазағым жүрсің өз далаңда сен тентіректеп,
Монғолың жүр ғой,қазағымды бейлеп тастап,
Оралманбыз деп,өздерінше кеудесін көтеріп,
Қазағыма ау арман болған үкіметтің ақшасын,
Көшіп келіпте,алыпта жатырсын сомен қуанып.
Қазағым жүрсің,өз елінде,жерінде жат болып,
Өзгенің қуанышына сен,бұйырмаса да қуанып.
Өзбегің жүр даламда,тайраңдап сайран салып,
Қазағымның жерінде олар шат кулкіге оранып,
Қырыпта жатыр, өзбегім шетінен балтаменен,
Бұны көрген үкіметім, сен неге үн қатпайсың!
Үкіметіміз бұмен айналысар,сенің уақытты жоқ.
Қазағым қайран елім,...
Мен сізге расымен өкпелімін
Мен сізге расымен өкпелімін,
Йа мен рас айтамын өкпелімін,
Құстар келіп мынау көктеміне,
Сайрандап жатыр көлдерінде.
Көнілімнен өшіріп көктем үнін,
Күзге орап жібергем өзіңізді,
Өкпемнен, қайғымнан сейіліп.
Көңілімен неліктен сүідім екен,
Ақымақ желі,ұмыт деп ақыл айтты,
Ұмытуды ол оңай дейді мекен.
Аспаныман бұлттар көшті әне,,
Отырмын өзгеше боп бүгін міне,
Сізтуралы өзгелер көп соз айтар,
Сіз туралы білмейді,білеалмайды,
Бәрі өтіріктер айтады сіз жайлы,
Айтыңызшы оларға олай емес деп.
Қазақ қыздарына
Намыс қуған,қазақ қыздары қайда бүгін,
Сайрандап көшеде кезіп,жүрсе егер олар.
Қазағым менің, рас өкінішпен кетіп жатыр,
Жыйналған,санаңда,қамықан ойлар бүгін..
Жылап жүрген қайран қазағым қуанбайды,
Қуанса,қуанышын көреалмай оны алдайды,
Алдағанын, өздері мақтаныш деп санайды,
Әтең деумен,көп өкінішімтерім кетіп жатыр,
Көзжанарымнан ақан жаспенен шайылып.
Қазақ қыздары,жайлы айтатыным көп менің,
Талай қазақ аруыларына,есем кеткен менің,
Қазақ қыздарынан қорқамын, бүгіндері мен,
Үйге қонбай,түнгі кулбтарда таңды атырған.
Осындай сайран салып жүрген қыздардан,
Тастанды балалар,көбеймейтіне кімдер кепіл!
Қаранғы көшеде қыздар,жігітімен құшақтасып,
Бұл күндері, бұл тарих сәнді болып барады,
Екінің-бірі, бұл жолдан айналып өтпейтіндей...
Кіндігін кеудесінен ашып тастап қыздарымыз,
Шетелдің модысымен жүр ғой,сайран салып.
Ертенгі туатын-ау?нәрестесіне қастандық қой!
Суық...
Бір күні менде кетермін
Бір күні менде кетермін,
Өмірден жалғыз өтермін,
Қанатымды мен қатайтып,
Аспанға ұшыпта кетермін.
Сол кезде маған келерсің,
Ақ гүліңді құшақтап басыма?
Сол күндерді келетінін білсем,
Жырымды жазып сонғы рет!
Қалатын едім мен деген.
Іздеумен сені жас жүрек,
Қыйналумен кетті,ол деген.
Жұбатқан мені ақ қағазым,
Жырымды-ау?сақтап қалар ол.
Сол кезде маған келерсің,
Аспанан айды құшып сен,
Құшағынан айды босатпай,
Армандарыңмен келерсің.
Сол кезде мөлдір сезімді,
Жырлаған сен деп білесің.
Өкінішпенде сен қайтасың,
Әдемі үнсіз-ау? келбетпен. ,
Күнді де, алып жырладым,
Жұлдыздан моншақ жасап ап!
Жырымды жазып кетермін,
Махаббатымнан жаралған.
Сол кезде сен айтарсың,
Сендегі армандар көп еді,
Айтасың мұнға шомылып,
Сендегі-ау?ғазиз бір жүрек,
Қосылмай кетті жалғыз боп.
Арайлап тан шапағатын...
Айталмаған сезімім
Ғасырлармен жарысып озғанда өлең
Мүмкін бе? жүректегіні жазбау деген,
Поэзия атасы Мұқағалидің жүрегінде,
Бітпеген бір жыр кеткен Фариза деген.
Кей адамдар махаббатқа жолықпайды,
Соны іздеуменен,аспанда қалықтайды,
Ондайлар, қыйналмайды сезбейді де,
Сезініп қайтсін, қадірлеп көрмегендер.
Біреуді жылатудан олар қорықпайды,
Күн біреу, нұрын төгетін көктен жерге,
Ай жалғыз аспанан жарқырайтын жерге.
Бәйшешектер,бәрі гүлдейді көктемде,
Жерде жанарыпта,махаббатта көктейді,
Шын бақыт,екі айналыпта жолықпайды,
Қол сілтеп, қарамай оған кеткендерге.
Сіз осы,сүюді шыныменен білесіз бе?
Кезігіп қала берем,мұңлы бір сезімге?
Сіз жүретін,жерлерден менде жүрем.
Неге сіз, қарамай мені менсінбейсіз!!
Адасып келе берем,мен,ауыру сезімге?
Неге, білмеймін айықпаймын мен деген.
Қағыпта жүрмін, махаббаттын қанатарын,
Жаныңызға,жабырқапта өзім баратыным.
Қып-қызыл...
Өткен күндерім
Өтіпті күндерім,мен күткен бозарған ақ-таңда,
Жалғыздықпен, мен сырласқан шақтарымда,
Өтіпті күндерім,барлық жандарды дос көретін,
Қалдырмастан жан-сырымды оларға ақтарған.
Өтіпті күндерім,қаншама қыздар алдымыздан,
Енді бүгіндері, соларда қол-бұлғайды алыстан.
Тек есімдері,шынымен қалды менің жанарымда!
Жігіт болып қысылып,солармен алғаш танысқан.
Өтіпті күндерім,теңізде,мұхитта болып толқыған,
Тасығанмен мен, деген қыз алдында басылғам,
Қыймастықпен сол күндері отырмын еске алып,
Бүгінде отырмын, өткеніме қарапта есеп беріп.
Өтіпті күндерім, жақсы естермен достасқан,
Қыдырам деп, мен жамандықпенен араласқан.
Өтіпті күндерім, қыздардан-ау сағатта сұраған,
Танысу үшін,онымен бар айланы мен жасағам.
Өтіпті күндерім орманға да,жалғыз барғаным,
Саясында ойланып,өзім жалғызда жатқаным.
Шын махаббат алдамайды,расында ешкімді,
Түсінген пендеге, бақыт қой шіркін...
Мөлдірімсің
Кезім жоқ сендей арудан бас тартқан,,
Жырларыменен сезімімді өзіңе арнағам.
Арманым болған, Мөлдірімсің сен менің,
Іздедім сені,ешкім сені тапаған бақтардан.
Жетелеп алға,мені бейкке қарай тәтті арман,
Жазған сөзің, жанарымда менің сақталған.
Көреалмай жүрмін,өзіңді жаным ансадым,
Үмітім болған Мөлдірімсің ғой, сен менің.
Іздедім сені,тынбай ататын әрбір ақтаңнан,
Таусылмайды екен, арманы сірә пенденің.
Арманмен кетіп,сандалып жүрмін мен деген.
Қаланың мынау жақан шамдарының ішінде,
Сен сен маған сенбесеңде мейлі өзің біл,
Жүрегім сені, күтуден әтен шаршамаған.
Келді ғой, міне, далама жапқан ақ қарлар,
Аяз болып тұр, мендегі өкінішті жаралар,
Күткен үміттерім,үзіліпте жатыр жанардан.
Келмейтін болдың,сағынып менің жүрегім,
Сен деген, бір күніменен мен қоштастым......
Өкінбе
Өкінбе?өкбелеме күнім бүгініңе,
Ертен келер сен күткен күндерде.
Арпалысып жатқан бүгінгі мұңдарын,
Ертен ұшып кетер желмен бірге.
Өмір, өміріңе болмайды түңілуге,
Ертен кетер,сен түңілген сәтерде.
Мангі Құдайым жазбаған сүрінуге,
Шыдай білші,сынағына Құдайдың.
Темір болса да,күнен шірімейме?
Сен пендесің,адамсың шыдай білші!
Несіне уайымдайсын,бұл соңы емес,
Қайта тұрып сен хақын бар жүгіруге......
Кетіп барам
Мені іздеме ойламада,
Оралмасқа кеткенмін.
Оралмаймын мен енді,
Өзгені бақытты етермін.
Сен енді келмеші өтінем,
Мазамды менің алмашы!
Беймезгіл мынау уақытта,
Естелік хаттарда жазбашы,
Мен бар деп,ойга алма да.
Өзгемен сайран салшы,
Қайта оралмайтын құстарша.
Мені іздеме,енді бәрі кеш!
Жүрегім өзгені ойға алады,
Сынарым депте,санамайды.
Сенің мен үшін,қадірің жоқ,
Менің қадірімді түсінбедің.
Сені бақытты етем дегенде?
Романтигің құрсын дедің.
Міне бүгін рас құрыдым,
Кетіп барам енді алысқа.
Ешкім жараламайтын мекенге?
Сен іздеме іздегенмен тапасын,
Кетіп барам мәнгі, оралмасқа.....
Ақын жаны
Ақын ешқашан жыламайды,
Жүрегі жалғысырап жыласада.
Ақын ешқашан мұңаймайды,
Баянсыз махаббатты қыйнасада.
Ақын ешқашан ренжімейді,
Біреулер оған сын айтсада.
Ақын ешқашан ойнамайды,
Барлықтары омен ойнасада.
Ақын ешқашан жыламайды,
Көтереді тағдыр қыйындығын.
Көтереді расымен бар нарсені,
Өйткені ақын болып жаралғанда.
Соңғы хаттым
Қаншама болды түсімен сен енесің,
Хат жазамын, еріксізден қыйналып,
Ішімдегі,жан-сырымды мен шығарып,
Отырамын кәрі ағашқа сырымды айтып.
Сен емесің ғой, күнім барлығына кінәлі,
Мен деген ғашықтықпен жүрмін-әлі!
Сені мүлдем рас, ұмыту мүмкін емес,
Сағыныштан жүргенде, ғашық болып.
Себепкерсің осы соңғы хатты жазудың.
Сені білмеймін,мен жазуға қолым бармай!
Ызамен тұрып жаздым міне ақ параққа...
Сыңғыр күлкіңді, қылығыңды сағындым,
Қызарып тұрып,ұялған сәтеріңді сағындым,
Артыңнан ұзақ, қарапта тұрып мендағы?
Қайта сені,көрмесімді мен әтең білмедім....
Айта берсем, жырымда бітпейтін от-жалын,
Сені ұмыту жарық жалғанда мүмкін емес
Қазіргі танда, жалындаған оттын барі елес,
Сені ұмыттыра көршідеп мен өзім Құдайға?
Ақылымнан да, алжастыруды мен сұрадым.
Мына сүрет, қалсын мендегі бағалы заттай!
Жырта алмаймын, соныда ұқшы қарағым.
Кешір...
Тәтті сезім
Көзімнен жас тамшылап түн ішінде,
Отырамын сырға беріліп мұң ішінде,
Таңың да,атқанын да байқамаймын,
Сүйген жүрегім, сезбейді ештенені,
Жанарыма бар қайғыны жыйып ап!
Айталмаған сезімім бар мен ішінде,
Жанымда бір бет қағаз, қаламенен.
Фотан жатыр үстелімнің дәл үстінде?
Түсіме жійі ене берме, келе берме?
Ұйқымды рұқсатсыздан ұрлай берме?
Өзіңе айталмаған адал,пак сезімімді,
Кімге барып айтамын білсін деумен.
Қыйналғаным жетер енді,көрер көзге?
Айып па мен сізді жүрегім сүйгені де,
Бар айыбым,айталмай жүрген сезімім.
Онда не тұр,кешірерсің білгенде сен,
Мендегі сезім дегенді,сен сезбейсіңбе?
Көзіңнің алдындағын сен,кормейсіңбе?
Қызғаныштан өшіпте жатыр, жанардан,
Қуаныш боп байқалған сезім деген.
Түсімнен сен шықпайсың,жаным неге?
Кеше келдің, бүгін келді, ал ертеі ше?
Мендегі сезім деген,сіз үшін ертегі ме?
Сені жаным, байқаусызда...
О махаббат сен қандайсың
О махаббат сен қандайсың, қандайсың
Жүрегімде, оттай болып жалындайсың,
Осылайша мына мені сен неге,алдайсың,
Саған сенген жүрегімді, неге торлайсың.
О махаббат өмірде,бармысың бармысың
Бар болсаң, сезімімде мұнша қорлайсың,
Азаптап бір жанға кісендеп байлайсың,
Босай алмай,табынушың боп мен жүрмін,
Махаббат деген,ауырудан сауықпай жүрегім.
Желіңе тосып келем мен, қарап күнде сені,
Ғайыптан сен келіп,құтқарар деген үмітпен.
О махаббат! неге алдайсың, алдайсың,
Өзіңе ынтызар қылып, неге байлайсың.
Түкпірінде жүрегімнің барсың ғой! сен,
Неге сенен арылмаймыт болдым мен...
Сенсіз өмір сүреалмаспын мен бір күн,
Мың жүректегі мұңды жыйып алып кеудеме,
Бір жүрекке ауыртпашылығын артырдым,
Сәра мендегі жүрек, шынымен мықты ғой!
Семен махаббат ол,жалғыз өзі тірескен!!!
О махаббат шыныменен сен қандайсың....
Ен соңғы хатым
Қаншама болды түсіме,сен енесің.
Хат жазамын еріксізден қыйналып!
Ішімдегі,шерімді өзгеге шығарып,
Отырамын кәрі ағашқа сыр айтып.
Сен емесің күнім барлығына кіналы?
Мен деген,ғашықтықпен жүрмін әлі!
Сені мүлдем ұмытам деп ойламаймын,
Сағынып жүргенде, жүрегіп зар жылап.
Себепкерсің,осы сонғы хатты жазудың,
Сен түгілі мен,жазуға қолым бармайды,
Ызамен тұрып,жаздым міне ақ парақа?
Сынғыр күлкіңді,қылығыңды сағындым,
Еркелеген сәтеріңді күнім сағындым,
Айта берсем,жырым бітпес от жалын....
Сені ұмытыршы деп мен өзім Құдайға?
Ақылымнан алжастыруды мен сұрадым!
Мына сурет қалсын менде бағалы затай!
Жырта алмаймын,соныда ұқшы қарағым.
Кешір мені! сені мұңайтпауды мына мен,
Ен бірінші мақсаттым ғой,деп санап ем!
Енді барі кеш, өткен күнің жанарында?
Қалды емеспе,менің сүйген арманымда?
Хатарынды күтіпте жүрмін содан бері,
Сағынып кеудем,сағыныш болған...
Сен кеткен соң
Сен кеткен соң, мына өмірім қуанышты көрмеді!
Сен кеткен соң, жүрегім жылулықты сезбеді.
Сен кеткен соң, күн саулесі тереземе түспеді,
Бірге өткізген күндерімнің қасиетін көрмедім.
Сен кеткен соң, ұзақ түндерім таусылмады,
Соншалықты, жалғыздықтың, қыйын екенін білмедім,
Ансауменен, жылауменен, көзімді бір ілмедім.
Сен кеткен соң, қараумен елендеумен мен жүрдім,
Сен кеткен соң, күні түні есімнен бір шыкпадың.
Бірге өткен, жұлдыз санаған, түндерімнің қадірін мен білмедім.
Сен кеткен соң, аққулар да өз көліне оралмады.
Көлім бір жетімсіреп, жылауменен, ақ жауын болып жауыуда.
Сен кеткен соң, барін білдім кеш білдім.
Өкінемін, неге кеш білдім деп, өзімнен өзім сұраймын.
Сен екен деп елеңдеймін, шуылдаған дыбысқа,
Өкінемін, жылаймын бас ұрып құдайымнан бір сұраймын!
Өкінішпен өтіп жатыр сарғайып күзде кетіп жатыр
Сен кеткен соң, жалғыздықпен дос болдым.
Сен кеткен соң, жұлдыздар...
Ойласам сені
Кап кара тун ай жалгыз
Жулдыздар жымындайды сагына
Мен билсем мына жарык жалганда
Мен емес менен гори сен бакытысын
Менен кори коп кулесинде
Мойымай баскага журегинди бересинде
Сыздап сагынып жаткан мени бир ойламай
Мен журмин мына жарык жалганда
Сен кеткели мына жапанда
Жалгыз калдым тек елеспен омир сурип келемин
Ойласам сени ар туни
Елесин келеди гой тереземнин алдына
Елеспен омир сурип мен журмин гой
Мен сени емес бейне елести суйетиндей
Елесин бир коринип жок болды гой
Келесин елес боп кай шактардан
Қайтадан сүйгім келеді
Ғашыкпын ба? білмеймін,жаным саған,
Мүнды болып бара ма?анім содан.
Сағынады екен деп сен ойлама
Бала күнен өзіңді,сағынсам мен
Сүйеді деп ойлама, жалынсам мен
Тағдырымды кіналап,тарылсам мен
Айтқым келді өзіңе,бір сырымды
Тыңдадың ба? тыңдамай кетіп қалсаң
Алаңсыз мен жүрген кездерімді сағындым
Сағындым ғой!бір өзіңе жалындым ғой!
Алдатып шақырған көп кун мені
Арманымма қуалап жеткім келді
Саған жолда абайсыз жолығып кап!
Бұрынғы қуаныш сатерімме қайтқым келді
Қайта көктей бастадым, амалым не
Гүл тере бастадым сені күтпей
Өз демімме тұншығып шыға алмай
Қайтадан өзіңңе қарап тұрып, сүйгім келді
Бұл жүрек енді сені қаламайды
Мендегі жүрек, сені қазір танымайды.
Мендегі сезім, саған мүлдем бағынбайды.
Мендегі мынау мұңдарым,
Енді сені қайтып қаламайды.
Жаныма бір назік сезім, береалмадың.
Тағдырымма сендіріп, сен мені жиі алдадың,
Сонда да көз жұмып қарадым ғой!
Езілген жүрегімді, іштей жылатып ап!
Атен сен, тым болмаса қыйналды-ау деп санамадың,
Дым білмей-ақ өмірде жүре бердің.
Жоқ, жоқ, енді мен өзгердім...
Қанша тосам сені тағаттана,
Тағаттанна,үмітім үзілді ғой, сағаттарша,
Жүрегім енді сені қаламайды!
Жүректе саған сенім табылмайды!
Себебі мен өзгердім
Бұл жүрек енді сені қаламайд
Айталмай жүрмін айталмай
Тілім жүр саған байланып!
Жүрек жүр саған алданып.
Анім жүр саған арналып,
Жаным жүр сені сағынып,
Сонша бір жіпке, мені байладың.
Ғашыкпын саған ғашықпын!
Айталмай жүрмін айталмай!
Күзде қайтқан құстарша қайталмай,
Сезімнің отын жағалмай,
Өзіңді жаным көреалмай!
Көруге сені саған асық боп!
Көрсемде тулаған сезімді!
Жансамда, құс болып аспанда?
Қалықтап жүрмін, түс ауған шақтарда,
Өзіңді күнім еске алып,
Айталма жүрмін айталмай!
Қараған сайын қайталмай!
Тұрған жерімнен кетеалмай"
Үмітім менің тарылды,
Жүрегім менің жаралы.
Өзіңе деген сезімді,
Білдіртей сездіртпей журген жан едім,
Айталмай жүрмін айталмай!
Шын ғашыкпын сол адамға
Сезбейсің ғой! сезбейсің, сен мені,
Көрмейсің ғой! мына мендегі керемет сезімді
Сүймейсің ғой! мына мендегі керемет жүректі,
Нап назік, мендегі мынау жай күйді.
Неге бұлай, тағдыр қыйнайды кеп!
Неге өмір, жауратады мені кеп!
Шын ғашықпын! шын ғашықпын! сол адамға.
Қарақатай көзіңе жузім қадалғанда.
О таңірім! неге сонша мені азапқа саласын кеп!
Көп беді, менен сенен сұрағаным.
Шын ғашықпын! шын ғашықпын! несіне жасырамын,
Көнілім бар! несіне сұқтанамын,
Сұқтанып, жаным жүр ғой қарауменен
Сырымды айтайын деп, ақ қағазды алдым тағы
Сүйдім сені, асылым еркемсің ғой!
Таңертен ұйқысыз таңды артырар, күнімсің ғой!
Жаным сені, ешпір жанға қыймаймын.
Сені көрсем мына алемге сыймаймын.
Бір сен үшін, осы жырды арнаймын
Бір сен үшін, дала гүлін жыйнаймын
Бірақ та, бұл өмірде сүйген адам көп дейді
Көп болғанмен шын сүйгендері аз дейді.
Аққу болып, көктем болып, келші...
Көрмеймін дейсің!
Көрмеймін, дейсің көрмегің!
Көрмесең, мейлі, көрмеші!
Сүймеймін дейсің!
Сүймейсің мені, көрмейсің
Сүйген жаның қасыңда,
Жүргенін де, сен көрмейсің!
Ғашықпын десем сенбейсің!
Көзімді жұмып құмартып,
Жүрегім жылағанын көрмейсің!
Өліп өшіп сүйген жүректі,
Тулағанын жаным көрмедің.
Көрмедің, мейлі, көрмеші!
Көретін көктен аспаннан,
Таңірім емесің! сен менің.
Жанымда турып сезініп,
Ешқашанда маған күлмедің.
Көңіліңді маған бөлмедің!
Мен-дағы қарап өлмедім!
Өлең жазып саған мен!
Қарапта жаным журмедім.
Түсінсең, күнім сен мені
Мендегі сырды көрмей-ақ!
Ғашық боп жүрмін мен саған
Сүйсең мені, кунім, кешір деші
Сенсіз маған! өмір жок деші!
Таңдар! таңдар атар, мұңайып
Кундер өтер, өтпес сарғайып
Балкім мына өмірде сүйгенім.
Менде емес, енді жүрек төсінде
Бейлеп алған, бейнеңе ғашықпын!
Сырын айтпаған түндерге ғашықпын!
Жылыуын шашпай өзіне жыйып алған.
Күнің саулесіне мендағы ғашықпын!
Семен кезіккен сатеріме ғашыкпын!
Мұңайумен өтіп жатыр, күндерім
Сырға толы, сырласқан түндерім
Елеске айналып келсең бір күні!
Тереземнің жауып алам пердесін.
Керек емес, елесбоп маған келгенің,
Керек емес, маған өтірік күлгенің.
Сен білесің бе? жаным, сезесің бе?
Менің жаным! ғашықтықпен күресуде?
Күресуде, ғашықтық азабына түсіп!
Өлмей жатыр! ғашық, мұңлы жүрегім!
Мұңлы жүрегім, ауырғанын басамын деп!
Өртенген жүрегім, жалғыз айықсын деп!
Даргердің өзіне бардым, өлмейін деп!
Жоқ-жоқ керек емес, маған даргерім!
Дарің де ем емес,...
Жетімдер үні
Жетімдер үйінде, жылап мұңданып.
Жүр ғой! ане талай қазақ баласы!
Мөлдірейді, көздерінен жас ағады
Жаны таза, періштедей жылайды!
Мен көрдім, бір жетім отырғанын,
Үмітпен, қарайды аспанға, шатана
Қол созып, жетем деп сол аспанға
Жетпесе де қарайды үмітпен аспанға
Үмітті үзілсе де, тосады ғой асыға!
Анасы келмесе де, күтеді өзі жылап!
Жүрегі езілсе де, тосады ғой асыға
Жетім жалғыз қалғанын кім түсініпті.
Түсінбейді, көрмейді,кім біліпті.
Мен көрдім, екінші жетім күлгенін
Өтірік, сайык мазак боп, жургенін
Оңашада жылайды ғой! әтең олдағы
Мені неге, тастап кетті, қапасқа
Неге келмейді, алмайды бұл қапастан.
Мен өсем, ертен, өмірде адам боп!
Жүрмеймін! мына жалғанда надан боп!
Тастамаймын, өз баламды, қапасқа
Аламын! өзгенін баласын құшағыма!
Тастап кеткен мен өскен қапастан.
Үшіншісін көрдім де өзім бармадым
Шыдамады, жүрегім екеуін...
Анашым
Жан анам асыл анам қурметті анам
Қыйындыққы жасымадын аяулы анам
Сен барда мұхитай тасып агам
Құс боп сағынсан қасына барам
Мейріміңді төктің маған анам
Ақ сүтіңді бердің маған анам
Мен үщін менің анам аяулы ана
Аяулы ана, көрмесем сағынамын
Өзін қайда деп алладан тілеп
Сені сұрауменен ұйыктап кетем
Ұйықтап кеттім түсіме кірдің
Ақ кемеге мініп алып түспей
Көк теңізді шарлап жүрсің
Шарласан суық тиіп ауырмашы
Ауырмашы жалынам аяулы анам
Өмірдің сан жолынан өткелінен
Сүрінбей құламай өзің өткенің бе?
Ұл қызыңды жетелеп өсірдің бе?
Қызың ұшып басқаға кеткенімен
Өзім жайлы
Жауабы жоқ, сұрақтардың!
Жауабын, іздеп алдандым!
Қыясы, көп ұзақ өмірдің!
Жақсысын тапай сандалдым!
Жарқ-жұрқ еткен жұлдыздың!
Жарқылына, өзім қадалдым,
Көк бұлты асып самғадым,
Шегіне жету, менің арманым
Өзіңді іздеп шарладым,
Белгісіз мынау мекенен.
Шахматың мынау тасындай!
Өмірмен жалғыз шайқастым!
Ақ пен қараны тізіп ап!
Ақтың женгенін каладым.
Сағымдай болған кундерім,
Сағынышым болдың сен менің.
Өзіңдеп өтсе де кундерім!
Өзің кеп салеміңді бермедің.
Тосумен, мен жүрмін жалғанда
Өмір шіркін, жалған болсада
Кептеріне де! канша өмірдің
Өзім жалғыз келіп кептелдім.
Шыға алмай өзім бұғаудан,
Жасаған кірпіштей камалдан,
Сол камалға мен камалдым.
Өкінішті мынау саран жол,
Пайдасын, өзім көрмедім
Зыянын шіркін көрсемде,
Көрмегендей озім күлемін.
Өзім жайлы айтсам мен!
Өзегім іштей жарылар,
Қыяда туған жанмын...
Жүректегі сезім
Бүгінің сенің ертеңің,
Өтип жатқан күндерің.
Арайлап аткан таңдарың
Қаратып көзді жауратты!
Сағымдай болған сатерім!
Сағыныш болып ақтардың.
Есімде менің жүрегім
Ес жыйып мен жургенім
Аспанға карап бұлт санап.
Шегіне оның жетпедім!
Жылаумен өтті күндерім!
Ұйқысыз өтті түндерім!
Өтіпте кетті жылдарым
Кетіпте қалды сезімім!
Жүрегім қалды ойланып,
Жыр жаздым, толғанып.
Өзгеріпсің
Өзгеріпсің сен, бұрынғыдай емесің!
Мен сол! бұрынғыны тосқан елеспін!
Қарамаймын мен жаутеңдеген түріңе!
Әтең сен! мен тосқан адам, емесің.
Өзгеріпсің! тұла бойың мін тапай!
Мен жүрмін, сенен бір сын тапай!
Қалайша мына өмірде байқамаппын!
Сен, бой жетіп өзгеріп кеткеніңді!
Ескермепін! билмепін сезбепін ғой!
Қалай сен, құлпырыпсың өзгеріпсің!
Шаш қыйып, елден ерекше болыпсың!
Баяғы сен, қуыршағыңды тастапсың.
Өзгеріпсің! шынымен көрмепін ғой!
Алдымда сен, жүруші едің бала боп!
Ойнаушедік құмен таспен, періштедей
Бүгіндеб бұл ойыныңды тастапсың сен!
Балалықтың, ізін ұмытып үлгеріпсің!
Қалмапты, жүрегіңде менің сүйгенім
Өзінше сендағы мені, менсінбейсің!
Көп дейсің, жігітерің барда шығар,
Ішінен біреуі сені сүйгенде болар!
Алданып, саған үмітпен мен жүрмін.
Әтең өзім! балалыққа қайтсам егер?
Сені өзім сол ауылдан жібермес ем!
Қайтем енді, шыдаймын...
Сенбейсің
Ғашықпын десем сенбейсің!
Айтқан сөзіме көнбейсің!
Не! көп, мына жалғанда
Өтірік ғашықтын бірідейсің!
Сүйемін десем бермейсің!
Жүрегіңнен орын бөлмейсің!
Қараусыз кеткен түрімді,
Жағдайымды келіп білмейсің!
Сағындым десем, кет дейсің,
Ит құрлы мені көргейсің!
Жанында жүрген сүйгеніңді!
Жылағанын сендағы сезбедің!
Қалқам-ау сендағы көрмедің
Көретін көзіңңе шел болған!
Сүйетін жүрегің тас болған!
Мен сені өз жүрегімнен ешкімге қыймайды екем
Сыйлайды екем!назіктей жүзіңе қарайды екем!
Қарауменен сені, көз жанарым талмайды екен!
Таңатса болды сені еске алып, танмен оянып,
Батқан кешпен ұмытам деумен ұйықтайды екем!
Сынайды екем! үзілген үміттей сағынады екем!
Сағынсам, жанарым-ау жас толып жылайды екем
Ақ жауынша бұлқынып,көз жасымды шашады екем!
Өтпейді екен!шіркін әр күнімді санайды екем!
Еркелеп сен,күлген сатеріңді еске алады екем!
Сен соны,сен өзің жалғыз іштей барін білсенде,
Жүрегің ауырмай!шармамай,жыламай жүреді екен!
Сүйеді екем!сені ойласам жүрегім тулайды екен!
Асыр салмай,қабақ жұмылып алдында жүреді екем
Сен соны бірақ,сендегі көзің көрмейді екенсің
Мекен еткен!құстарша жылы жаққа қайтып келем,
Бір күні,өзім кешіксем де,тобыма менде жетем,
Бірақта сол топта!күнім жылаумен сынауменен,
Жүрек өздігінен тұралмай,аспана құлайды екен!
Қаламайтын жүрегің-ді,қарайды-ау ойлап қойып,
Қаратасқа басымды...
Мен қазақ қыздарына қайран қалам!
Мен қазақтың қыздарына қайран қалам!
Моншақтай жүздері бар сайраңдаған,
Қолынна ұялы телефонды алып салып,
Көшеде жігіттерді іздеп қайқаңдаған.
Білімнің де,шыңын іздеп талпынатын
Биіктерде,қыран құсша қалықтайтын
Бұлкүнде бұндай қыздың жоқтың қасы?
Бұрынғыларын таппай ештей күйінемін
Күйінемін өзім,мендағы жылаймын ғой!
Болашақ ертеңгі аналарды сынаймын ғой!
Біреуге ауыр тиіп жатса да кешіріңіз!
Бұндай қыздардың барында мойындаңыз.
Мойындаудан өзіңіз,ешқашан қорықпаңыз!
Киеді екен-ау?казіргі қыздар модыменен?
Жүреді екен ашық европанын салтыменен.
Өзтілін де,дінін,ұмытқылып мына өмірде!
Орысша тілдері сайрайды екен шыныменен.
Қазіргі қыздар іздегені,биік білім емес!
Көздегені қазақтың,ұрпағы болашағы емес!
Түнгі клуб,көше кезу,темекі арақ жолдас!
Шыныменен ойласаңыздар алі де, кеш емес
Кеш емес деп,жаныашып ертеңін ойлағандар,
Түзеймін деп,ойланып жатыр кейбір...
Ен соңғы хатым
Не жазарымды,жазбасымда білмеймін,
Айтеуір мен,қырда өскен гүлдеймін!
Солып қалған сусындаған күндеймін!
Сусұрап шөлдеген шөлитегі құмдаймын
Жазар хатым міне,осы тыңдасаң сен!
Хатын іші толған сыр,ұға алсаң сен!
Мылқау болмай жүрегімен тилдесең сен!
Айтпай-ақ,өзің сырыменен бөлісең сен!
Хатым осы!жазарым,бітпес сыңарым осы!
Досым болған,сырласқан сырымда осы!
Әнімде осы!мұңдасқан жүрегімде осы!
Сезімім осы!жабырқаған түрімде осы!
Түрімде осы,ен сонғы хатымда осы
Берерім осы,жазар қаламым талмасын!
Қарай-қарай?үмітім менің,шаршамасын!
Білмеймін!сонғы хатым осы білетінім!
Жаза алмай жүрген,жырымда білетінім!
Білетінім сені күтіп жатқам түндерім!
Ұйқысыз өтіп жатқан амалсыз кештерім!
Беймалім кеш!тағы да,мене,қараңғы түн!
Неге үнсіз ғана,жылайды мұңлы жүрегім!
Айтушы едің,айтқан сөздеріңе алдандым,
Мендағы өлең ді өрнектеумен сандалдым.
Қош енді жаным,сонғы...
Керегім жоқ
Мен бір жанмын,ешкімге керегім жоқ!
Менің бірақ та?өмірден аларым көп!
Сынағы мен,сынайтын адамдар барда?
Өлеңімді,тіземін өрнектеп парағыма?
Іздегенім ақша да,емес байлық емес,
Ақша үшін,өлең де жазғанда емеспін.
Менің әйтеуір іздегенім мына өмірде,
Жыр мен өлен ғой! дүние керек емес
Күндіз-түні,мен неге-ау алаңдаймын,
Бір нарсеге де, ауыйды қумар жаным.
Абайсызда шырайналып кеп қонатындай!
Адасып кеп!бақыт мені сорлайтындай!
Іздеймін,нені іздеймін,барі де бар,
Жаспен кәріне ажыратар жанымда бар,
Күлкімде бар,өмірде сүйгенімде бар,
Соған қолым жетпей жүрген жанымда бар,
Барі де бар,мына өмірде менде бармын!
Бір күні мына өмірде менде жоғалармын!
Арқа сүйер,әкем де,асқар тауымда бар,
Жағасында,су ақан толқындай анамда бар,
Жетегінде жүрген,қуанған бауырымда бар.
Жетелеп жүрген қанаты талмай,ағамда бар
Қос қарлығаштай!шырылдаған апам да...
Сен дедім ғой!жанымсол сен дедім!
Сен дедім ғой!жанымсол сен дедім!
Сенсіз өткен күндерге сенбедім!
Арайлап атқан бозарған ар танға?
Қараумен көзімді қыяға сермедім.
Бозарып батқан үнсіз кештерге де?
Сен деумен өзім,көзімді ілмедім!
Ілмедім,сен маған көңіл бөлмедің!
Қаратып күнде,азап та,мазақ қып! Сенің,мына өмірде болдым ермегің.
Ермедің,сен маған әтең келмедің,
Сөзіңмен алдап,жүрегіңді бермедің.
Қол создым да,мына жерден аспанға?
Армандауды да,жалғыз маған үйретің.
Қолымда жетпей,шексіз көк аспанға?
Жұлдызбен мен,сырласуды жөн көрдім!
Еріксіз шегі,мынау сансыз жалғанда
Шөлдедім жаным,жалғыздықтан шөлдедім!
Ақ жауын боп,борап кеп,басшы шөлімді?
Шөлдегі,жалғыздықпен күрескен жанымды?
Құлатпай құздан,тыныш жаным жүрмедің
Сен дедім ғой жанымсол сен дедім!
Сенсіз тұманға да өзім кіргенім,
Амалын тапай,мен жалғыз қайғырған,
Түрімді сен,кеп бір өзің көрмедің.
Білмедің сен,барін өзің...
Ақынмын десем
Ақынмын десем кейбір жандар сенбейді,
Ақын көп,солардан алдың деп көнбейді,
Менің сөзімді өтірік ерегісіп жөндейді,
Жөндегенен де,ештене өзгеріп кетпейді,
Өзгертер де,бір-екі жолды алып тастар,
Одан еш өлеңнің-ау?мағынасы өзгермейді,
Балкім-ол,жандар,көреалмайды көрмейді,
Мен бірақта қарсыласпаймын да,көнемін,
Айтқан сөзге құлақ қойып тыңдап сенем,
Арқашан ақын болып,мына өмірде өлемін,
Сенде сенесің,сен,мейлі,мен сенбеймін!
Ұйқасы-ау?жоқ дегенге өзім көнбеймін!
Мен,тып-тыныш жатқан жайлы көлдеймін!
Толқып жатқан,бір өзендеймін өрлеймін!
Арнасына-ау? сыймай жатқан мұхитаймын.
Мұхитан мен,ұшамын мына жарық аспанға?
Қанатым болмасада,өлеңдерім армандауда?
Армандаудан мен,өмірден де,асықпаймын!
Өлең мен жырау?арнаудан да жалықпаймын!
Самал ды салқын бір салмақты желдеймін,
Есіпте өткен,ескектеймін де,ескермеймін
Не айтсада-ау?өмірден өзім өзгермеймін!
Осы...
Сырымды айтым
Бүгін мен,сүйгеніме сырымды айтым!
Іші толы жүректегі,мұңымды айтым!
Сабырсызданып,сарылып,күйін кешіп!
Жүрген жанымдағы мұңымды,да айтым.
Сырымды айтыпта,үйге үнсіз қайтім.
Жаралы жүрекпен мен өзім күрсініп.
Айтқан едім,сүйемін деп,мен өзіңді,
Арпалысумен жатқан мендегі сезімді?
Ал сонда сенің айтқан мына сөзің
Жүректен емес сүйектен өтіп кетті
Кешір мені!сүйеалмаймын мен өзіңді!
Қабыл алмаймын,сезім толы жүрегіңді!
Мен өзгені ұнатамын,білсен сен егер,
Ұмытпа,арқашанда осы айтқан сөзімді,
Дедің де,сендағы өзің кетіп қалдың.
Тоқтапта сен,артыңа бір қарамадың!
Қарамадың,осылай жүректі жараладың!
Жаралы жүрекпенде,сен санаспадың.
Қайтемін мен сүйгенім өзгелік қой,
Амал қанша деп,өзімде қайтіп кетім!
Мен сені әліде, талай сағындырам.
Мен сені әліде,талай сағындырам.
Сағындырыпта? өзіме бағындырам,
Жанымнан мангі,кетпейтіндей қып!
Кетпеші деген,сөздерге құмар қылам!
Жанарынан,көзжасынды сенің ағызам!
Мұхит қып!теңіз қылыпта? толқытам!
Ақ жауындай қылып,жасынды ағызам!
Сонда сен мені,әйтеуір сағынасың.
Кешірші депте,сен маған өкпелейсің!
Сен менің өмірімді,сөкенін не дейсің?
Сол кезде,саған ешқашан қарамаймын!
Қарамай!қазірге күйімдей жаралаймын,
Жанарыннан сенің!құржасты ағызамын,
Алдынды орапта?сені аяусыз құлатам!
Сол кезде,сен маған жалынышты боп!
Көнілімді жұбатшы деп,қарайлайсың.
Керек емес сенен басқа-ау?ешкім де?
Сен үшін жаралымын,мен бір күйде?
Деп жылаумен сен,қамылып қайтасың.
Менен ғана,бақытынды сен, тосасың.
Мендегі де,қайран мынау? жүректің!
Қадірін,сол кезде ғана?сен ұғынасың?!
Өмір деген не өзі?
Өмір деген не?осы деп сұрады менен!
Кішкентай да,қыз алдыма салем беріп!
Өмір дегенен түсінгенім бірақ нарсе?
Кетесің өмірденде солғана анық нарсе.
Өмір деген,бұран жол ғой қыйлыспаған!
Өмір деген,алыпқой деймін алдырмайтын!
Аяғынан ешкімді де?өзіде,шалдырмайтын!
Қанша қыйындығын пендесіне артып беріп?
Қайғысын артынан ұялмай сыйға тартқан!
Өмір деген, бақыт па түсініп қарағанға?
Бақытсыздық қой!қанағат етпеген жандарға?
Мүмкін жамандықпенен,қайғылар да шығар?
Ешкімен сырласпайтын өмір наданда болар!
Әлде бұл, бұл өмір дегенде жүрек жоқта?
Осыларды айтып кетер,өмірдің тілі жоқ та?
Сондықтан өмірге деген менің,өкпем көп!
Өкпелеті,тепті мені алыст-ау?бір сыртқа.
Кел екеуіз,бұл өмір дегенмен сырласайық.
Сырын ашыпта?адамдарға-ау нұр сыйлайық,
Гүл сыйлайықта, қатыпта қалған өмірге?
Жібітіп көрейік,мына қатал жұмбақ өмірді?
Адам деген өмірге,нұрланып келеді...
Сүюден сені жүрегім ешқашанда жалықпа
Сен мені,сағынбадың сезіп жүрмін!
Сезімді сезінінумен жүректе жүр!
Сағынбасан,мейлі енді жалынбаймын.
Бірақта?тәңірден,сені мен сұраймын!
Сен мені,бар деп санамадын білемін!
Атқан тандарда да,іздемедің білемін
Батқан кештерге үңіліпте,қарамадың!
Қарамай, сен осылай мені жараладың.
Бейкүна?кінасыз адал таза жүрегімді?
Кімдер рұқсат берді,оны қорласын деп.
Телефонда-ау?шалмайсын хабарсызсын!
Мен соқсам,кінәлаумен мені жүресің.
Түніліп отырып,қаранғыда хабар тосып!
Телефонды жаныма аламын үнін тосып.
Шыныменен сен мені күнім, ұмытыңба?
Қыйналған жүрегімді де,сезбедін ба?
Қыйналып,қайран менің жүрегім амалсыз?
Ұмытады сені,басқа онын амалы да жоқ.
Хат жазамын мынау мұңлы да?күйімде!
Кім түсінсін мұңланған-ау? жүректі!
Қыйналсада,менің әтең!мұңлы жүрегім,
Жанарым,күліп тұрады жұбатшы деумен!
Сені сүйген-ау?жүрегімен сырласып мен!
Өленімдегі...
Түсініп қайтсін
Мен жүрмін,сүйемін деп сарылып.
Өзге жанға айтуменен шар құрып,
Әлсіз денем,жүрегім дүрісілдеп.
Сен кезікенде,қаладыда,тұншығып!
Мен жүрмін сағыныштан арылмайда?
Күтіп жүрмін,асығада мен тынбай!
Қайдасын сен,қайдасын асыл еркем!
Салеміңді берсенші сен,сағынтпай!?
Сіз жүрсіз,өзінше мені бір ойламай!
Сағынған жүрекке де ау?бір қарамай,
Мейлі жүр,жүре бер өзіншеде болып,
Қаншалықты жүретініңізді көрерміз.
Сіз отырасыз,біреулерді сағынып!
Мен жүрмін,сүйемін деп,шар құрып!
Қақпан құрып өзгелермен санасып,
Солар жүр,мазақ қылыпта жанымды.
Түсінбейді,түсініп олар қайтсін,
Мендегі сен деп жылаған жүректі..
Қорқамын
Күштімін демеймін,мен әлсіздерден қорқамын!
Әлсізбін демеймін,әділетсіздіктен қорқамын!
Мына өмірде жалған,әділ шешім қабылдамйтын!
Жемқор,ақшанын құлы болған сотардан қорқамын.
Сүймеймін демеймін,сүймейтіндерден қорқамын!
Өздері сүйіп алып, төзбейтіндерден қорқамын,
Мазақ қып,махаббатты қорлайтындардан қорқамын.
Күлмеймін демеймін, рас мен күліуден қорқамын,
Қуаныштан күліп тұрып мен жылаудан қорқамын.
Адамын демеймін,адамынның надандардан қорқам,
Сасық пыйғылмен жүретін,пенделерден қорқамын.
Жүрек жоқ демеймін,мен қыйналудан қорқамын.
Жанымда жүр деймін,өтінем кетпеші де деймін!
Қасымда қал демеймін, мені ұмытпашы деймін,
Сарғайған жүрегімді сен тоздырмашы деймін.
Ақынмын демеймін мен,саған ғашықпын деймін.
Бір көруге неге,сонша жаным асықтым деймін,
Бірақта қанша асығып,ынтығып қарасамда мен.
Өзіңе де,қолымның шексіз жетпей жүр деймін!
Ойламадың
Ойламадың сен,ойласаң сағынар ең,
Жайлы жатқан жүрегімен сырласар ен,
Қазіргі ойларымды,күйімді,түсінетін,
Пенде жоқ қой,дал өзіңдей еркелеткен.
Ойламадын ойласан мен,мұңаймас ем,
Қайда кеткен,сендегі сезім деген.
Ал енді мен күйге еніп күзгі таудай,
Мен енді, теқ ақылдың сөзіне ерем.
Сағынбадың, сен мені сезіп тұрмын,
Жұбатпадың көңілімде жүр кезіп мұң.
Онсызда,мендегі мұңдарым аз еместі?
Қайдан ғана мен сені-ау?кезіктірдім.
Қоштасайық
Кетпеші деп,мен несіне жалынайын
Кететұғын адамды несіне ұстайын,
Онсызда сару уайымға?салдын мені?
Дегенің болсын сенің ақ қайтейін,
Қоштасайық...
Менде бұл аурудан өзім жазылайын,
Жүрегім қанша ауырып соқса дағы,
Жүрегімнің түбінде жатыпта алдың,
Қайтейін енді мен сені шығарайын.
Қыйналсамда сеніменде қоштасайын.
Неге сен неге мені,
Жанарымды мұншалықты жасқа малдың,
Бәлкім,бағын ашарсың басқа жаның,
Тым бейікке ұмтылыпсың тілектеспін.
Мен-ақ сенің болайын баспалдағың!
Ұнатым деп,бекерден мені алдапсың.
Ұнатпадың
Ұнатпасаң,неге маған сыр ақтардың.
Азап қылып әр түнімді,әр күнімді,
Мазақ қылып,
Жүре бердің
Соңынанда жылапта мен қала бердім,
Алданыппын қорланыппын саған мен,
Әу бастан-ақ та,сен мені ұнатпапсың.
Жалған жауап беріпсің сұраққа сен,
Сонда да,мен тілеймінде жаратқанан,
Сені басқалар ешқашанда жылатпасын!!!
Қарамаймын
Ол күнді күтіп жүрмін асыға?
Жылатсанда мейліде жалындыр,
Сағындыр мангіге,құлатып ал!
Қолыңнан кесе, мангіге сен,
Мангіге жаныңда мені қалдыр.
Тек өзіңеде мені-ау?бағындыр
Тағдырым жаса өзіңе табынайын,
Жалынайын,мен алдында жүрейін.
Қолдан кесе тек сендік болайын,
Өмір бойы өзіңді тосып сағынайын.
Мендегі жүрек соны қалап тұрса?
Қалу үшін қасыңда мен жылайын.
Әтең,мендегі жүрек сені қаламайды,
Мендегі жүрек сен бардеп санамайды,
Өзгертем деп ешқашан сен ойлама?
Себебі,ол жүрек басқамен жарасады..
Сүйіктің мен емес,әліде,кезігеді деп!
Сүйіктің мен емес,әліде,кезігеді деп!
Сен күткен,сүйген адамын мен емес деп!
Сен кеткен сон,мені ешкімде алалмады?
Махаббатын,мендегі керемет қамалдарын.
Әркез кезіксем де,шуақты тандарменен?
Кештерде,мұңайған жүрегімен арпалыстым!
Сүйіктің мен емес,әліде,кезігеді деп!
Деп мұнайған,түрімді ешкімде ұнатпады,
Сүйемін сені ғана!деп,ешкім қуантпады
Өзімде сарғайған көнілімді түсіруменен,
Қоя бердім өзіме,неге бұл сұрақтарды. ...
Жігітерге айтарым
Жаным,айым,алтыным,күнім дейсің!
Алтынға оларды ұқсатып бағалайсың,
Сенсіз өмір сүруде,қыйын дейсің!
Қыйналса,қыйындығын көтермейсің,
Ендеше сен оны,неге сүйемін дейсің,
Айтындаршы жігітер,екі сұрағым бар.
Күніне қанша қызға,сүйемін дейсің?
Бір минутта қанша жанға жаным дейсің?
Бұл деген ер жігіттікке жараспайды,
Бірі ұстап,бірін тастау мақтанышпа?
Соны әнгіме қылып айтасын,сен досыңа?
Сүймесің егерде,қыз жүрегін жаралама?
Сүйемін деп,бос сөздермен сен алдама?
Алданған қыз жанарына-ау?қарап тұрып,
Есіңе түспейме алыстағы сорлы анаңда,
Сені күтіп,асығып сағынышпен жүретұғын;
Анаң қалаға жібердіме,қыздарды қаралауға
Жаным дейсің
Жаным дейсің!
Бақытқа мені теңейсің,
Бірақ неге сені,сүйемін демейсің!
Сағынсам неге мені іздеп келмейсің,
Келмейсің неге сен!
Көрмейсің неге сен!
Жүрегіңді сен,маған бермейсің неге?
Сүймейтін жанға,жүрегіңді бересің неге?
Сағындым дейсің! сезімдеріңе сенбедім!
Содан бері,санамда ойымда күдік шалған!
Жыламай қайтем, жанарымда ағып тұрса жас.
Жанарымды сүртіп мен жүрмін жастығымда?
Сағындым дедің,сағынышыңды бүгін айтың,
Сағынышынды сен,өтірік күлуменен айтың,
Ішімдегі жүрек сенші,саған, дегенменен!
Жанарым тұрды да,сенбеші деп жыламсырап!
Екі лаулап жанған оттың қалып ортасында?
Қол жайып Құдайдан түзу жолды сұрадымда!
Сезім
Бір нарсе құтқарады тосынан кеп,
Махаббатын кейесіме,алде не бұл,
О ғажап ақ,мына өмірде жүргенім!
Махаббатпен,күресуменде келемін!
Шамам жоқ,басқалармен сырласуға?
Басқалармен жүрмін санаспай-ақ!!
Өз жүрегіме,ауыртпалық түсіріп!
Үндемегенім,сезімімді білдіргенім!
Сол еді ғой,бәрінде бүлдіргенім,
Ғашықпын осы еді ғой,мен айтпағым!
Білмепін,сезімдер мені күйдірерін,
Бақыт құсымда,алыстан қарсалатын,
Бүгінде олда жоқ,сіра шаршағансон
Ұшып кетті мекен, алыс сапарларға?
Жанарыма шық тамсада,қарайлаймын!
Сол түндерден еріксіз жасқанамын,
Сүйем деген,бір ауыз сөз қуантым,
Келем деген,бір ауыз сөз жұбатар:
Жанарыңнан көзімді алмай тұрып,
Мен сені сүйемін деп айталамын!
Махаббатар өлген болар енді менде?
Жүрегімді жазалаумен жүрмін енді?
Жыртылған жүрегімнің парақшасын,,
Өзгелер оқып жатыр ғой, шатанып...
Сағыныш
Сағыныш бейлеген санамды,
Күндерім өтті ау?қаранғы!
Жыл құстар жазбай қанатын!
Талмай жур көкте самгап ап!
Кеудемде мұңлы жара бар,
Сағыныш дейтін беймалім.
Кеудемді де,қысып қалатын,
Дүрсіл,дүрсілдеп соғатын,
Жүрек бар менің кеудемде,
Сағыныш боп ақтарылатын.
Мұңым бар ғой тербеткен,
Махаббатпен де әлдилеткен,
Жаза алмай жүр қаз үйрек,
Байғұс боп қатқан жүректі.
Көнілімнің шіркін айдынын
Әлекке түсірдің сағыныш кеп!
Мүмкін
Мүмкін маған сен,өзгеше ұнарсың,
Талпынып мен,жүргенде шығармын,
Өкініп жылап та,мүмкін алармын,
Сен бар десе маған өзге жандар
Қуанып кейде ау?шатанып қаламын.
Қалам алып,жүрегімді де,жылатып!
Қағазбен,шындос,болыпта қаламын
Әтең ай деп те,жүргенде болармын
Қыйсынсыз,сұрақты өзім қойып алып,
Шешімін табалмай өзім шектелдім,
Сені мен әйтеуір күтуге құмармын,
Бүр күні менде жалығатын шығармын,
Ессіз далаға,көзімді бір саламын,
Есіркейме деп,құстармен сырласып,
Сырымды айтып,олармен сырласармын.
Ал сен де,мені қызғануға құмарсың,
Бірақ мені де сүймегенде шығарсың,
Бір күні қадірім ді білгенде сен,
Сен мен жайлы өзгелерден сұрарсың.
Анытама парағынан да сен қарарсың,
Анық болған жазуымнан да танырсың,
Кітаптардан өлеңдерімді жатап ап!
Өзімді архив бетерінен жыртып ап!
Мені іздепте сен мүмкін қаларсың!
Ақын сыры
Көзіңмен көріп,жүрекпен сезініп
Ілесен деймін сен ақынның сырына
Білгішті сынап,білмегенге құмар,
Шаршадым қатал мынау мұңдардан.
Кезіңмен кезек,өзімді де түзеп,
Мен жайлы айтылып та жатыр өсек.
Мен емеспін оған көнілім ілесер,
Еліктетіп күндер,ұйқысыз түндер,
Ұйықтамай,тербелді ақын ұлыңыз,
Қабылалшы сендеп,сезініп жүрек,
Сырымды айтым,сарылып таусылып,
Ақ моншақ болып мен де қалықтап,
Ұшатын пенде де,ұшалмай жерде,
Қанатым сынды да,өмірлік жарығым,
Жүрмін ғой мен іштен бір сарылып,
Саруайымда жатыр,сарғайтып мені,
Кештерім мұнданып,өзім шатыстым
Тосудан сені де,жалықтым бекетен,
Өзің деп жүрмін,өртеніп кеудем
Өзегім мангі лаулаған от болып!
Сөне алмай,өзім жүрмін су сурап.
Не істейін қатал,өзім тағдырыма?
Елжіреп өзім де,күтім ғой сені
Келсенші енді сен де тостырмай
Қандырайын жалғыз,мұңлы жырыма?
Асқақтатып жұбатып үміт...
Жатырсың жаным мені бір ойламай!
Көзімді байлап,сезімен бойлап!
Жүрмін ғой!сені де бір ойлап.
Жалғыздық менде,жүрегім сенде,
Еріксіз сені,қараумен іздедім.
Тапаспын сезім,жатпасын білем!
Мезгілсіз сүйіпте,сені қалыпын!
От болып мынау,менде жаныппын,
Шоғыма өзім,жарылып өртеніпін,
Өздігімнен барлығына көніппін,
Жүрегім,өзіңе қарай ұсынып ап!
Сүюмен жүрмін,жалғыз бір сені!
Елігіп түнде де,қаратып күнде,
Ұйқысыз жатыр,мұңлы жырларым
Қаламен,қағазбен де,дос болып
Жазыпта қойдым,жаралы сезімді,
Шаршадым өзімде,жолға қараудан?
Ұйықтамай айлар, сағатты жылдар,
Санаумен күнім,жабығып өтіуде?
Сағыным менде, сарғайтып пенде,
Кетесіңде артыңа-ау?бір қарамай!
Тіл қатпай санам,үн қатпай далам!
Жатырсын жаным,мені,бір ойламай!
Мендегі әлем!
Күл алем жарық қой,маған қарап турған,
Естүсіменен,осы алем ғой мені,айырған,
Таң атырып,кеш батырып,күнде ойлатып,
Осы алем ғой мені өзіне ғашық қылған.
Өзіңе қаратып та,тұмшалап байлап алып,
Өзіне еріксіз байлап та,құмар қылған.
Қандырып баріне шаршатып қарық қылған,
Осы алем ғой!сан ғашықты өзіне алған!
Көзі тоймайды,осы алем карап тұрсам!
Қыйындығын төгіп берер сансыз маған!
Қыңыры мен қырында өзім асыр салғам,
Балалығымды да ау?ұрладың лапылдаған,
Бәрін алдың менен сен,бәрін де алдың,
Оданда жазбадың ба?сенім,бақыт маған,
Іздеуменен жүрмін сансыз ойларменен,
Сансыз кеткен жан жаққа сайларменен,
Өздігімнен мендағы өзім құлап алам!
Көк шөбіңе мендағы сенің аунап алам!
Басымды қойып жартасыңа ұйықтап кетем!
Анда санда сағынып өзімде жылап кетем!
Бесіктегі баладай,жатқыз тербет мені?
Шаршаған күйімді,демалып басайын кеп!
Жүрегімдегі сезім!
Ен қуанышты,өмірдегі менің сатерім,
Саған арнап,өлен жазған кештерім,
Ұйқыссыз,жаза қыйналып қолым талып,
Жаза жаза қаламымның сиясы бітіп,
Ақ парақпе, жақындасып жолдас боп!
Қарай-қарай!жанарым талған сатерім.
Жоқ-жоқ енді менде қайтадан жазам,
Мұқағали жазбаған жырды саған арнап.
Қалауын жан едің ғой назік жаның.
Қарайтын көзжанармен көз қумартып,
Сен жайлы мен ұйықтамай өлен жазып,
Ойлап армандап жатудын өзіде бақыт.
Жанарын сенің күндей нурлы көктем.
Асем жүзене қарап көктемді күткем,
Ажарын-ау?келбетің сенің жазшуағы,
Кірпігің сенің қара,дір-дір еткен,
Жанымның,журегімнің бөлшегісің сен.
Сезімім бар,бір сатке де өшпейтуғын,
Көнілім бар,бір өзіңе де айталмаған.
Журегім бар,өзіңді өшіре де алмаған.
Оралмадың
Сол кеткенен сендағы әлі,оралмадың,
Қайтқан құстар тобына да,қосылмадың,
Тасқа мұң мендағы өзім,жазып жүрмін,
Қағаздарым бұл кундері-ау?таусылғалы.
Төзімім шамдай бітті ғой!қара жаным!
Қаратасқа тірідей,сенде,орадың жаным,
Ұйықтай алмай,ұйқым қашып қара таста,
Мұң жазып отырамын,сендеп кәрі ағашқа?
Біймалім кеште,оянамын шөп қыймылынан.
Сен бе?деп қаламын келген,елеңдеумен.
Сарығып денем қатып,менің,көлденемнен,
Шаршадым өзің деп жүрген,күндерімнен,
Сансыз сан жаққа-ау кеткен ойларымнан,
Арылада,алмай қойдым ғой!елестеріңнен
Көз жанарым қарап,талды ғой тосуменен,
Сен бірақ сол кеткенен әліде,оралмадың,
Бәйшешек атқан мынау көктем күндерінде,
Жүрекке мангі қуанышта,әтең сыйламадың,
Қыстың мынау аязды,қыңырлы кештерінде,
Беймалім сезімдер лаулап күшке енгенде?
Сырқырап боранда ұйтқып ұлып соқанында?
Кәрі қасқырша жатырмында,ұлып апанымда!
Оранып...
Оралмаспын
Енді оралмаймын,ренжіме кешір жаным!
Енді жүрегіңнен,мангіге өшір жаным!
Біздіқоспаған тағдыр ғой амал қанша?
Өкпем көпте тағдыр,тілсіз мақулыққа!
Аймалашы айым деп,сағынып күнім деші!
Мені ойламай қыйналмай ұйықтай берші!
Білемін ғой!білемін енді оралмаспын!
Сен мені ойлап ендігәрі қыйналмашы.
Ұша бер көк аспанда ау самғай берші!
Қанатың талмай өлең жыр жаза берші!
Арналмасын маған тек жыр өлеңдерің.
Журегіңді басққа қызға,ұсына берші,
Соған деп өлең жырыңды төге берші,
Адал жүрекке мендағы лайық емеспін!
Ендігәрі мені ойламай,өмірде берші,
Қыйналмашы меніде,ойлап зарықпашы,
Құламашы, сен көз жасыңада сүрініп.
Мынау шексіз кеңістіктің жүзінде
Қарашы бір бұрылып та бұлақтарыға?
Мөп мөлдір боп ақан бұлақ суларына?
Лайламайын журегіңді,өзім ластамайын.
Қарамда кет енді бұрылма,жаутаңдама?
Енді ұқта қояғой қырсықпай қынырламай
Оралмаспын кетім өзім алыс шақтарға?
Өкінбеймін!
Өшсем де,өкінбеймін жыламаймын!
Жыласам,жұбатшы деп сұрамаймын!
Арыстанын,айбат күшін қыймасанда?
Тағдырын бер,әйтеуір жолбарыстың!
Тағдырын бер,тағдырын жолбарыстың.
Ақырып өзім,мына әлемде шақырайын!
Зынданға түскен мынау жүрегімді?
Айқайлаумен шерімді тарқатайын!
Ыңырсып,жатып алып жүрегіммен,
Сырласып ап!таулармен мұңдасайын.
Сыбдырлаған орманмен сырласайын!
Сырымды айтып,бұлақпен тілдесейін.
Ақ қағазға отырып ап!мұң жазайын,
Есінде қалсында,арман болашаққа?
Өшсем де,өкінбеймін қайғырмаймын!
Өшсем,өткен күндермен қоштасамын!
Жақсысын жүрегіме-ау?орап алып.
Жаманын ұмыта алмай жүз жылаймын!
Келер күнге үмітпен бір қарайлап?
Үзілмес үмітімді де бір сынап ап!
Орамалмен көзжасымды сүртемін мен.
Өткенге мен енді бүгін оралмаймын,
Білмеймін,өткен маған не бергенін,
Келер күн,менен енді несін аларын.
Арыстанда,жолбарыста болалмаймын!
Пенде...
Сарылған сезім!
Қыйнайсын тек,жүректі қуантпайсың!
Мұнайғанда көре тұра,жұбатпайсың!
Қажығанымда сені ойлап әлі күнге?
Біле тұра үндемейсің,тілқатпайсың!
Жанып тұрған жанымды ау?шығарасың!
Солып қалған ақ гүлдердің жарасың!
Сағындырып маған өзің,ұсынасыңда!
Қалам алып та,сен деп тан атырып,
Жазғандарымды ау өзіме сыйлайсыңда?
Жүрек байғұс ғашықтықты көпті көре!
Қажып әбден бүгінге де жеті міне!
Үндемейсің неліктен сен,әлде сен!
Күманың барма сезімнің пәктігіне?
Мойындамайсын да,жайда қарамайсың!
Қарамай!жүректі азаптап жаралайсың!
Адам боп мына өмірге келген соң!!
Надан боп мына өмірден кетпейінші!
Бері кел;жеткің келсе шындығына?
Құм аралас алаңқайда пенде қайда?
Жырымды оқып та қуанар адам болса?
Ол сен емесің, ал сен оқымайсыңда!
Парақтарымды ашып өзің бір үңіліп!
Шынымен бір күні қарап қалмайсыңба?
Сезімімнің жасырылған сыры мұнда?
Құлыптаулы жүрегіңдіде...
Мен сені сүйемін!
Мен сені сүйемін,өзгені сүйіп кетсеңде,
Жылатып кеудемдігі,жүрегімді тепсеңде,
Менен емес,сен,содан қуаныш тапсаңда?
Айырылмайды мангі жүрегім сені сүюден!
Мен сені сүйемін өзгені де қаласаңда?
Жаның таза боп,өзгелік боп жаралсаңда?
Толқын боп, сезімін өзгеге де тассы да?
Арнасына сыймай өзгемен мангі кетсеңде,
Тағдырым ғой!бұл меніңде тағдырым ғой!
Тағдыр басқа салған сонда,мен әйтеуір,
Айтғанына еріксіз қыйналып көнемін ғой!
Мен сені сүйемін жүрегіңді бермесеңде,
Жүрек түбінен маған көніл бөлмесеңде?
Бөлмесен бөлме,әйтеуірде сүйемін ғой!
Сүйген соң,баріне өзімде көнемін ғой!
Қорықтым
Мен қорықтым,ғашықтықтан қорықтым!
Жүректен ұшқан,сезімімнен қорықтым!
Қорқа қорқа,мына өмірде адам боп!
Қорқа қорқа шын сүюді де үйрендім!
Көрінседе қарсы алдымнан бұлты күн.
Жанбыр жауа ма?деп өзімде қуандым!
Жанбыр жауса мұңымды бір шаятындай...
Алсін-алсін соқан назік жүрегімді,
Бір бақытта мангі мені орайтындай!
Бақыт іздепте жүргенімде көкте мен.
Көкте емес,жерде сағанда жолықтым!
Көргенде өзіңді,дірілдедім,сенбедім!
Сенбедім,саған мен көніл бөлмедім!
Күнде өзім қорқыныштан ұйықтамай!
Ұйқым қашыпта жүргенімде жолықтым.
Қорқып жатып тас көзімді жұмып ап!
Жастыққа басымды салып ұйықтап кетім.
Біреу келіпте түн ортасында оятқан,
Мені оятқан,тәтті ұйқымнан сенба едің!
Неге ояттың,неге ояттың,сен тым ерте,
Қызық еді түсімдегі,қызық көргенім,
Қызық еді,түсімде семен ау жүргенім.
Қорқу деген жоқ еді,менде де күлемін!
Сайран салып,алдыңда өзіңді...
Алланың жолы
Махаббатпен жаратқана адамзатты,
Сен де суйші,Алланы танірім деп,
Жанаттан жаным да,табылсын деп!
Тозаққа жандырмай сақтай гөр деп,
Құран оқы,бес уақытта намаз оқы,
Оқысан,осы емес пе жан рахатты,
Алдамай түзуде жолға түсіреттін,
Қуран емеспе адамзат қорғанышы.
Азан шақыр,тан атпай оянсын деп,
Түзу жолға бауырларым түсін деп,
Түзу жол бұл Алланын сара жолы,
Адаспай,тапсанда егер жан шуағы,
Алланын өзі де рас,сөзі де рас,
Рас сөз ешқашан жалған болмас,
Жалған дуние шайтанның азғыруы,
Азғыруына берілме жалғандықтың,
Ақіретте жалғандықтан сұрау болар.
Адамзатын барін суй,бауырым деп.
Кіші деме,улкендерді ақылшым деп,
Кінәлама,кешірімді бол әрқашанда,
Қыйналғанда көмек бер,адамзатқа.
Алланаң хақ жолы осы деп әділетті!!!
Қалды ғой!
Қалды ғой!жүрек шіркін байланып!
Айталмай жүр,өзіне өзі алданып!
Қара суды,қара өлеңмен өрнектеп!
Жүрмін,өтірік сөзідерге алданып.
Қалды ғой!сезім деген сармандай,
Жыйналса,жүрек түбіне жарылардай!
Сағыныш боп!өзгелерге айтылардай!
Тарих боп,том-том боп,мына өмірде,
Архив бетерінен өленім табылардай!
Өзен боп,тасыған байғус жүрегімді,
Сумен шайып жүрегімді әкетсе екен.
Біреуде жүрғой!мойнына мініп алып.
Ғашықтықтан,тұмшалап байлап алып!
Ғашықтарды көрдім ғой айқайлаған,
Қоса гөр деп,таңіріне мың жылаған!
Қыйналып жатып тосумен ағылардай...
Қалды ғой!шын ғашықтық сәнен де,
Екінің бірі айталар сөзбенен де,
Кешегі,Қозы мен Баяндар-ау қайда?
Қосылдырмай да,жерге көміп кеткен,
Бүгінгі ғашықтықтың сыйқы мынауда,
Қалмай қайтсін,барі де қалады ғой!
Ақын жанмын мазасыз
Күн мен таң боп,атамын,
Ай боп түн мен,батамын
Жаркылдап мынау аспанда,
Жұлдыздай сөніп барамын.
Кеткелі мынау хабарсыз?
Хабарынды күтіп жатамын!
Аялап та,мынау ақ таңды,
Көк бұлтан асып барамын,
Келеді сейрепте қатарым!
Досты да,мынау дұшпанды,
Айыралмай менде қажыдым.
Жұлдызды санап жатамын!
Шегіне де,жету арманым!
Ақын жанмын да мазасыз,
Кеткелі көктем хабарсыз.
Жыл құсын мынау тосатын,
Өленім де жатыр,тізіліп.
Сарғайтып,сарылтып күз,
Күзгеде өкпелі жүрегім,
Қыстыда құштым амалсыз.
Ақ матағада,дала оранып,
Қыста-ау?келді долданып,
Тағдырға мынау бағынып,
Әр істіңде күтім ақырын.
Дейде алмаспын қатырдым,
Жай басып ақырын келемін,
Ауылдын таза көк шөбінде?
Өленім жүр ғой өртеніп,
Қағазбен бірге жазылып...
Сағынамын
Сезім бердің,сен маған төзімде бердің,
Сені ойлаумен,тан атқанша көз ілмедім,
Көрініп те,сен маған,мені өзгертіңде?
Ал сен,өзің тейтейде жаным өзгермедің.
Сағындырдын ғой!сен мені сағындырдың,
Сағындырып та,өзіңе сен жалындырдың,
Жағаға кепте сен үшін жалынды ұрдым!
Себелеп,нөсер сезімдер жауған кезде?
Сағыныштан қол шатырда жамылдырдың.
Сағыныштанда,сат сайын сағындырдың,
Саған қуаныш,бұл сағыныш маған мұң.
Толқындай болып,мен саған ағыламын!
Жартас болып,толқындарға соғыламын,
Толқындардан да,өтеде алмай асыламын,
Жартас болып,мен жағанда тұрсам дағы,
Журектегі сағынышты суға толтырамын.
Сол толқынменде мендағы тілдесемін,
Сағынышымды толқып,басшы деп үндесемін.
Сағынамын деймін,мен сені сағынамын,
Саған деген сағынышым тағыда-ау?мұң,
Жетегіңде жүрмесемде көлең кең боп!
Мен өзіңе тағыда еріксіз бағынамын!
Себебі жай емес,мен сені сағынамын....
Азапты күндерім
Көп санадым жұмбактардын шешімін,
Көп жұмбақтар жатыр мөлдір көзіңде,
Бойамсыз бейнене мен қарап алып!
Қарақатай көздеріңе ғашық болдым.
Санаймын мен,күнімді санап жүрем!
Саған деп сағатарға қарап жүрем!
Тілдері сағатымнын тоқтап қалып,
Уақытарым өтпей жатыр өздігінен,
Мас болдым саған деген сезімге,
Ғашық болдым-ау?қарақатай көзіңе,
Шыр етіп бесігімнен түскен сатте,
Аялы алақанымнан жыр көрдім мен.
Сені ойлайтында болдым тынбастан,
Оңашада жалғызда қалған кезімде,
Жалғыздықтан жабығып кейде мен,
Өлен жыр жазатын болдым тынбастан.
Өткен уақыттар санасынада қарамай!
Өткен жылдар арасында мен санамай!
365-азапты күн мен,түнге қарамай,
Келемін ғой! азапен мен түсінсең.
Саған жаным ғашықпын ғой түсінсең!
Сезімімді жеткізе алмай жүрекпен,
Неге мұнша азапқа-ау?сен түсірдің..
Үмітенем
Үмітенем мендағы барінен үмітенем,
Үмітерден шыға алмай,құрып денем,
Әлсін-әлсін мендағы басып келем,
Жүректегі үмітімді жағыпта келем.
Жаяу жүріпте,жалғанда өтсемдағы,
Ризамын өмірде,Аллам үміт берген.
Болашақтанда емеспін күдіктенген,
Құлап жатсам,мен тұруға үмітенем,
Тонып тұрыпта бақытсыздық суығына?
Тонбағандай боп,өмірден үмітенем,
Жандар барма? қызыққа желікпеген,
Жүйріктерді үйретімде үйренбеген,
Өмірдің қанша асуына,төзіп бердім,
Енді осындай асуларданда үмітенем.
Жұрт көрген қызықтардан үмітенем,
Көрсем деп,қызықтарды жүріп келем!
Сол қызықтарды көрмей,жүрсемдағы,
Соны көрген,жұртардан сұрап келем!
Тауға шықсам деп едім қыратпенен,
Құстай ұшып қалықтауғада үмітенем!
Надандардан алыстапта кетсемдағы,
Келеді-ау?артымнан қуып күдікпенен.
Үмітенем барінен мендағы.үмітенем,
Жастығым өтіп барады-ау?күдікпенен,
Қанша құлатып,жылатсам өмір...
Шаршадым мен!
Шаршадым мен!
Неге мұнша шаршадым?!
Еш нәрсеге аумай қойды аңсарым.
Түсіме енер,
Енбесе егер келер деп,
Ұйықтамастан өткіздім мен
Қанша күн?
Шаршадым мен!
Жалғыздықтан жабығып,
Ойлап күнде, жоқтап түнде, сағынып.
Шаршадым мен!
Жұмыстан да жалығып,
Табынбайтын тағдырға да табынып!
Шаршап кеттім -
Хабар күтіп сенен мен,
Хат-хабар жоқ!
Келіп қалар дегенмен...
Шаршап кеттім!
Жүйкемді де жеп біттім,
Бездім кейде -
Жазып жатқан өлеңнен!
Шаршадым мен!
Тойда ішетін арақтан,
Неге маған килікті кеп жаратқан?!
Шаршадым мен!
Сумақайлар сөзінен -
Мен туралы өсек-аяң таратқан!
Шаршадым мен!
Жанды жеген ызғардан:
Біреулерден -
Бақытымды қызғанған!
Шаршадым мен!
Арын сатқан әйелден,
Қулық істеп...
Қылымсыған - қыздардан!
Шаршадым мен!
Жазықсыздан жазғырған,
Арыз айтып, айыптаған -
Азғыннан!
Шаршадым мен!
Ақымақтан - туысын
Қылмысқа айдап, ақылынан аздырған!
Шаршадым мен!
Шынында да шаршадым!
Еш нәрсеге аумай қойды аңсарым.
Сонда да мен өкінбей-ақ өтермін
Амандығын тілеп бүкіл баршаның!
Сен қайда жүрсің!
Сен қайда жүрсің!
Мені осынша сағындырып!
Жүрегімді лаулатып жалын қылып!
Жалындаған жүрегімді отқа тығып,
Мен сені,қарап жүрмін тынбастан!
Ағаштардын арасында сағым қылып!
Желмен айдап жапырақтарды ұрып!
Сен қайда жүрсің!
Мені осынша жалындырып!
Көзімнен жас,мангі тамшы қылып,
Тамшыларым айналды-ау?сағынышқа,
Бір күні оралардеп баладай күтіп.
Мен сені тағатсыз қарап жүрмін!
Қарақатай көздеріңді мөлдіреген,
Қайта көруге,мен құмартып жүрмін!
Сен қайда жүрсің!
Мені осынша сүйдіріп!
Құлаған жүрегімді отқа күйдіріп! ...
Жыламаймын
Мен енди ешкашан жыламаймын,
Жыласам,жубат деп сурамаймын,
Бакытымды тагдырым бермеседе,
Мен оган окинишпен карамаймын.
Бакытсызбын деп те,санамаймын.
Бакытымын деп те,айталмаймын.
Бакыт келип басыма кон калса?
Мен оны ешкашанда босатпаймын.
Мен енди,олимге де жыламаймын.
Олди ол,келмейди кайгырмаймын.
Ешкимнен мусиркеуде сурамаймын.
Карлы борандар сокан жел отине,
Сен озин,шыныктырдын куралайым.
Асау сезим булыктырган журекти,
Мазасыз ойлар менен кештим мен,
Тагдырдын омир жугин бугынамын,
Алде кимди уайымдапта жыгыламын.
Асау омирмен тирестим жыламаяк.
Тагдырымен,курестим мунаймай ак!
Жалгыздыкты жендим санаспай ак!
Пендеміз баріміз
Сен байсын,мен кедей,
Сондыктан болар сен мени?
Менсинбей!карамай жургенин.
Сен периштесин,мен пендемин,
Сондыктан болар сен маган!
Агентте жазбайда жургенин.
Салеминди маган кыймай-ак!
Блоккада жазыпта жургенин.
Телефонда соксам алмайсын!
Номеримди жатап алгансын,
Хабарласпай сенде журесин,
Хабарынды да кутип,журемин.
Игнорга мениде сен тыгасын,
Журек байгусты бир сарылтып.
Сен сулусын,мен кубыжык.
Кудайым жазбаган гой басыма?
Адемилик кыз карайтын мусинди.
Орамалмен суртип алам туримди,
Акан коз жанарымнан жасымды.
Сенде коп адам, менде аз.
Караймын мынау коптик санына,
Бола берсин,болсын,коп мейли!
Коптик саган аздык етпейди!
Пендесин,адамсын шыныменен.
Умытпа баримиз мына алемде,
Бир Алланын аркашан козиндемиз..
Махаббат бар ма?
Махаббат бар ма? бар шығар,
Бар,бір нарсеніде сеземін,
Әйтеуір,тыныш емес жүрегім.
Бүгінде,есейіп кетсемде мен,
Махаббатын ұшқынымен келемін.
Солда ұшқындармен де,мендағы?
Мендағы,өмірде сүріп келемін!
Өмір жоқ,махаббатсыз дер едім.
Талай қызға есем кеткен менің,
Махаббат сезімдер еркесі ғой!
Әркімнің жылатқан ет жүрегін.
Жарқыным,махаббат жоқ дегенің,
Жастықтың азабынан өтпегенің.
Қыйналып,кейде сен жылайсыңда?
Үмітеріңді,үзіп мына жалғанда?
Жалғыздыкпен,күрсініп,ойланып,
Махаббатты жоқ деп,санайсыңда?
Екі оттың қалыпта-ау?ортасында,
Азабын,кейде аямай тартасында?
Үндемейде,жалғызда жылайсында,
Қаралаумен,қарғап жүректерді,
Махаббатты жоқ деп санайсында..??
Жоқ жаным тоқтама кете берші
Жоқ жаным тоқтама кете берші
Артына бұрылыпта бір қарама?
Қарамай осылай мені жазаладын!
Күнасіз,бейкүна,таза жүрегімді!
Отқа да,суға салып қорладында?
Мені бұлай,беймезгіл мазалама?
Алдымнан шығып маған көрінбеде?
Қызғандырып,сен мені өзгелерден.
От жалынға байладын жанарымды.
Сенжайлы күнде таті-түстер көрем!
Олда бітеді тан бозарған шақтарда?
Бейне бір романтикалык кинодай!!
Жоқ,жаным тоқтама кете берші!
Қайтқан құстар тізбегңне қосылып!
Мен отырамын өзгелерді бір тосып!
Мен жазған,бір күні өлен бітсе,
Осы болар сезімімнің тоқтағаны.
Әзірге тірімін,жүрегім тоқтамады,
Өтінемін!тым болмаса ойымнан кет!
Ертенгі күнімді,бақытпен атырайын.
Сағындырма мені!алдында құлатпашы,
Қайғылы мұнымды,жазғызуды,тоқтатшы?
Жоқ,жаным тоқтама кете берші?
Бар кінаны менен іздеп келмеші,
Қалды менде,мөлдіреген жанарын,
Сол жанардан,құтыламба?мен...